ΤΕΧΝΕΣ

01/01/2024

Το ασίγαστο πάθος για τα βιβλία

Αντώνης Ν. Φράγκος

Το τελετουργικό επαναλαμβάνεται με τα βιβλία που διαβάσαμε, διαβάζουμε και  θα διαβάσουμε στο εγγύτερο  μέλλον. Σε αυτό το τεύχος εισχώρησαν δοκίμια τινά που διαβάζονται και…

20/12/2023

«Η μοναχοκόρη», της Γκουαδαλούπε Νέτελ

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Μη φοβηθείς το νερό όταν κάνεις την πράξη του πολλαπλασιασμού. Στη διαίρεση να είσαι σίγουρη ότι θα δεις αίμα, αλλά και πάλι, μη φοβηθείς. Η…

17/12/2023

«Κόκκινη γραμμή», της Ειρήνης Ρηνιώτη

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Ο άγριος και ο άγιος και το «ρ» που σφυρίζει, στριγκλίζει, ποτίζει την άχρονη διαίρεση (μας). Διαφορετικές πορείες, ίδιες θυσίες. Μα, πώς; Μα, ναι! Ένα…

16/12/2023

Zone of Interest / Ζώνη Ενδιαφέροντος του Jonathan Glazer

Χρήστος Σκυλλάκος

Μετά το Άουσβιτς δεν θα έπρεπε να αντέχουμε να βλέπουμε ούτε να μυρίζουμε λουλούδια… και ο Jonathan Glazer κατασκευάζει οπτικά το πιο ουσιαστικό καλλιτεχνικό έργο φρίκης.

13/12/2023

«Λίγα λόγια για μένα», της Καλλιρρόης Παρούση

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Τα λίγα λόγια, τα ελάχιστα, τα σχεδόν διάφανα, αυτά που γίνονται αέρας και από τις χαραμάδες περνάνε. Αυτά που γρήγορα ρευστοποιούνται και κάθε χώρο γεμίζουν….

02/12/2023

Crowdfunding για το νέο ντοκιμαντέρ της Ομάδας «Συλλογική Μνήμη»: «Συνάδελφοι ηρωικοί οικοδόμοι»!

ToPeriodiko admin team

Η ομάδα «Συλλογική Μνήμη» η οποία χτίζει κυριολεκτικά τις εκπληκτικές δουλειές της με σχεδόν μηδενικά μέσα, απευθύνει κάλεσμα έμπρακτης αλληλεγγύης, ώστε και αυτό το ντοκιμαντέρ να μπορέσει να βρει τον δρόμο του στο κοινό.

01/12/2023

«Δάκρυα ξυράφι», του Σον Κόσμπι

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Όταν θα διαβάσετε αυτό το βιβλίο -που θα το διαβάσετε, δεν υπάρχει περίπτωση- θα πάτε στη φράση-προμετωπίδα του και θα αρπάξετε αυτές τις λέξεις με…

01/12/2023

Μια σκέψη για την ταινία The old οak/Η τελευταία παμπ του Ken Loach

Χρήστος Σκυλλάκος

Πριν κάποιο διάστημα τρώγαμε με κάτι φίλους στην Ελευσίνα. Στο δίπλα τραπέζι καθόταν μια άλλη παρέα που δεν χρειαζόταν και πολύ προσπάθεια για να ακούσεις τι συζητάνε. Από τα λεγόμενα τους καταλάβαμε ότι είναι εργάτες της περιοχής που είχαν δουλέψει για χρόνια στα ναυπηγεία. Βγάζανε μια περηφάνεια για το παρελθόν τους και τη θέση τους: πόσο έχουν δουλέψει, πόσο έχουν κουραστεί, πόσο εξειδικευμένοι είναι, πόσο έμπειροι.