Όταν αυτό το σοκ έρχεται στο τέλος, σαν μικρή έκρηξη και κορύφωση. Αλλά μιας και το κόμικ περιέχει πολλά τέτοια «τέλη», τα σοκ είναι απανωτά και δισυπόστατα. Αφενός είναι «βαριά» ως έννοιες και μεγέθη, καθώς ο Δερβενιώτης καταφέρνει και συνοψίζει θεωρίες, καταστάσεις, συνθήκες και αντιδράσεις για τις οποίες χύνεται πολύ μελάνι.
Όσο περισσότερο διαβάζουμε, η πόλη παίρνει τη θέση της ως συμπρωταγωνίστρια. Δεν είναι απλά ένα σκηνικό μέσα στο οποίο εκτυλίσσονται οι περιπέτειες. Ο Miller παίζει συνέχεια με την αντίφαση ανάμεσα στις πολλαπλές πραγματικότητες που συνυπάρχουν μέσα στην αμερικάνικη μεγαλούπολη. Πανοραμικά πλάνα στους ουρανοξύστες και close up στα γκέτο και στις υποβαθμισμένες συνοικίες, εντυπωσιακά κτήρια που στο εσωτερικό τους συνεδριάζουν οι μαφίες της πόλης αποτελούν το περιβάλλον των ηρώων.
Το Αντίο Μπάτμαν είναι ένα διήγημα που έγραψε ο Τάσος Θεοφίλου το 2011 όσο βρισκόταν στη Λαμία, και εκδόθηκε πρώτη φορά το 2013 από την Ασύμμετρη Απειλή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία διασκευή του σε comic από τον Kanellos COB που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Red n’ Noir, σε μια περίοδο που Ελληνική Δικαιοσύνη (;) ετοιμάζεται να δείξει για ακόμα μια φορά το πόσο δίκαιη είναι προχωρώντας σε αίτηση αναίρεσης κατά της αθώωσης του Θεοφίλου
Το graphic novel που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ είναι μια ευαίσθητη ιστορία αγάπης σε ένα κόσμο μισαλλοδοξίας.
«Σήμερα κλείνω το 24ο έτος της ηλικίας μου και ακόμα δεν έχω γίνει ούτε πλούσιος ούτε διάσημος, δεν έχω νιώσει έναν έρωτα όπως τον περιγράφουν οι ταινίες και τα τραγούδια, δεν αφήνω πίσω μου μία ξέφρενη εφηβεία με τρελές καταστάσεις και ατελείωτο σεξ, ναρκωτικά και πράγματα τα οποία θα συμβουλεύω τα παιδιά μου να αποφεύγουν . Δεν έχω κάνει βήμα για την ολοκλήρωση των ονείρων μου. Και είμαι μόνο 6 χρόνια πριν τα 30»
Το «…καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» είναι ένα απ’ τα πιο πολυδιαβασμένα λογοτεχνικά έργα της μεταδικτατορικής εποχής. Ο χειμαρρώδης λόγος του Μίσσιου και η αμεσότητα της προφορικότητας του λόγου του μέσα από έργα όπως το «…καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» ή το «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε» μας γνωρίζει την σκληρή ιστορική πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας, μέσα απ’ τη ματιά ενός κομμουνιστή, αγωνιστή της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, ο οποίος πέρασε πολλές δεκαετίες της ζωής του στις φυλακές, τις εξορίες και τα ψυχιατρεία που έχτισαν οι νικητές του Εμφυλίου.
Μία γυναίκα συγγραφέας με γραφή που φέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα της εξουσίας από αριστερή και αναρχική πολλές φορές σκοπιά, το ζήτημα των φύλων, του εξοβελισμού των μη λευκών ευρωαμερικανών από τη μαζική κουλτούρα, των γεροντικών εμμονών απέναντι στις επόμενες γενεές, και παρ’ όλα αυτά, ζώντας στην Αμερική, να καταφέρει να θεωρείται καθολικά μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς στο χώρο της φαντασίας και της επιστημονικής φαντασίας, είναι μία πολυεπίπεδη νίκη. Πάλεψε να δώσει μέσα από τα βιβλία της τη δυνατότητα στους αναγνώστες να ανακαλύψουν όχι μόνο τους εαυτούς τους, αλλά κυρίως τον κόσμο γύρω τους και την κοινωνία όπου ζουν. Όπλο της, ο παραμορφωτικός καθρέπτης της φαντασίας, μέσα από τον οποίο, κοιτώντας ένα φανταστικό κόσμο βλέπουμε ταυτόχρονα το δικό μας. Κι επειδή δεν έχουμε συνηθίσει αυτή την οπτική γωνία, παρατηρούμε και όσα είχαμε συνηθίσει να αγνοούμε.
Βασισμένη (χαλαρά) στο comic «Legion» των βετεράνων Chris Claremont και Bill Sienkiewicz, η σειρά παίρνει ό,τι ξέραμε για την super hero τηλερόαση και απλά το προσπερνά, αποφασισμένη εξαρχής να βαδίσει στον δικό της δρόμο.
Ο Ελρικ του Μελνιμπονέ κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία της λογοτεχνίας του φανταστικού. Ίσως ο πιο δημοφιλής και πολύπλοκος χαρακτήρας του συγγραφέα, ο Μελνιμπόνιος έκπτωτος αυτοκράτορας είναι η επιτομή του τραγικού ήρωα. Η κατάληξη αυτής της ιστορία τώρα περνάει στα καρέ της 9ης Τέχνης.
Τα midnight movies απέκτησαν χαρακτηριστικά φαινομένου στην Αμερική των αρχών της δεκαετίας του ‘70. Ασφαλώς, μεταμεσονύκτιες προβολές υπήρχαν και νωρίτερα. Αυτό που τις κατέστησε φαινόμενο ήταν το γεγονός πως ταινίες άρχισαν να προωθούνται ως προορισμένες να παίζουν αποκλειστικά μεταμεσονύκτια, καθώς ήταν δεδομένο πως δεν θα μπορούσαν να βρουν mainstream διανομείς και άρα δεν θα προβάλλονταν ποτέ.