
Comic Cultura – Ένα ηλεκτρονικό περιοδικό για την 9η Τέχνη
Ένα τριμηνιαίο περιοδικό για τα κόμικς
Ένα τριμηνιαίο περιοδικό για τα κόμικς
Tα παραμύθια, διαφορετικά σε κάθε περιοχή και κόσμο, είναι πολύ επίμονα και έχουν συχνά μια κοινή ρίζα, καθώς ως λειτουργίες εξυπηρετούν μια ανάγκη το ίδιο βασική με την τροφή και οι παραδοσιακές επιταγές τους παραμένουν αναλλοίωτες.
Η έκθεση «Ένα Γλυκό Ξημέρωμα» είναι μία συλλογική προσπάθεια συνομιλίας της ιστορίας με την τέχνη των κόμικς η οποία έχει να μας πει πολλά για το χθες αλλά και για το σήμερα
Απορρίπτοντας το δίλημμα «Αγία ή Πουτάνα» και τις καταπιεστικές επιταγές μια ηθικής άλλων, όλο και περισσότερες γυναίκες επιδιώκουν μια καλύτερη σχέση με το σώμα τους και την ευχαρίστηση τους, προσπαθώντας να βγουν από μια ανδροκρατούμενη σεξουαλική διαγωγή για την οποία η γυναικεία σεξουαλικότητα ήταν (και παραμένει) «μαύρη ήπειρος».
Το έργο του Σκωτζέζου Αnthony Ryan κατάφερε να αναδειχθεί ως best seller όχι δίνοντας μας (τουλάχιστον στην αρχή) έναν πολύπλοκο κόσμο φαντασίας αλλά μέσα από δυνατούς χαρακτήρες και υποσχέσεις
Παραμένοντας στο πλαίσιο του προβληματισμού του Shark Nation, σχετικά με την ανάδυση της alt-Right στην αμερικανική πολιτική σκηνή, στο τεύχος αυτό ο Δερβενιώτης αναμετριέται και με άλλες πλευρές του φαινομένου που δεν είχαν αναδειχθεί τόσο έντονα στην προηγούμενη ιστορία, χωρίς να έχει παραμερίσει και την κριτική του στις εμπορικές πολιτικές της σύγχρονης βιομηχανίας της μαζικής κουλτούρας.
Η ποικιλομορφία των ελληνικών κόμικς και της θεματολογίας τους αυξάνεται εντυπωσιακά χρόνο με το χρόνο. Το ζήτημα της διαφορετικότητας μπορεί να μην έχει απασχολήσει πολύ και πολλούς μέσα στον χώρο των κόμικς μέχρι πρόσφατα, αλλά τα τελευταία χρόνια η φωνή τους γίνεται ολοένα και δυνατότερη, ειδικά στο κομμάτι που αφορά τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Περιμένουμε περισσότερες από τις πολλές ιστορίες καταπίεσης της σύγχρονης ιστορίας για να μας ταξιδέψουν στην αρχή μέσα από το βλέμμα των καταπιεσμένων και να μας φέρουν στην συνέχεια στις εικόνες της σημερινής βίας να παλεύουμε με περισσότερο πείσμα και εντονότερα συναισθήματα.
Το πρώτο Toy Story ήταν φαινομενικά μια πάλη εποχών, αμφότερες από τις οποίες υποτάσσονται τελικά στην εμπορευματική λειτουργικότητα και τις (αμερικάνικες, συντηρητικές) οικογενειακές αξίες. Όπως τα 80s νοσταλγούσαν τα 50s και τα 00s νοσταλγούν τα 90s, όλα τελικά νοσταλγούσαν την κανονικότητα και μια ένδοξη παιδική συνθήκη τελειότητας που είναι αναμφίβολο αν υπήρξε ποτέ.
Το Ψηφιδωτό είναι ένα ακόμα κομμάτι στην πορεία δημιουργικής ωρίμανσης των ελληνικών κόμικ που είναι ιδιαίτερα αισθητή τα τελευταία χρόνια. Είναι ένας πρωτότυπος τρόπος αφήγησης που διαλέγεται με το παρελθόν χωρίς να νιώθει το άγχος να το διεκδικήσει στα πλαίσια μίας φανταστικής «ελληνικότητας».