Ο θαυμαστός νέος κόσμος που ονειρεύονταν τότε οι σημερινοί 30αρηδες δεν ήρθε ποτέ. Αντί για αυτόν ήρθε η κρίση, η επισφάλεια και ένα διαρκές άγχος επιβίωσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να μας επηρεάσει και να ταξιδέψουμε σε αλλοτινές αισθήσεις κάθε φορά που κοιτάμε έργα σαν το Stranger Things. Και ίσως, να μας θυμίσει τα όνειρα που κάναμε και να μας εμπνεύσει να αγωνιστούμε για αυτά!
Μέσα από τις ιστορίες του Γκοσινί καταλάβαμε ότι η σχέση μας με τα κόμικ δεν έχει ηλικιακό όριο και θα μας ακολουθεί συνέχεια, θα ξαναδιαβάζουμε για πάντα την ίδια ιστορία σε παραλλαγές και πάντα θα ανακαλύπτουμε κάτι νέο.
Ο ακραίος μηδενισμός του Joker είναι ταυτόχρονα κριτική και απόρριψη, σαν να κοιτά στα μάτια τον θεατή και να του λέει: Δεν διαφέρουμε (…) Αρνούμενος την λογική του νόμου, αρνείται το παρελθόν, το κοινό και το δικό του. Για πάντα.».
Τα fanzines και οι αυτοεκδόσεις είναι η ψυχή της κουλτούρας των κόμικ και πρέπει να γίνονται όσο το δυνατόν περισσότερες προσπάθειες επικοινωνίας μεταξύ δημιουργού και κοινού
Η σχέση εκσυγχρονισμού – παράδοσης και η ευφυής σάτιρα αμφότερων των πλευρών είναι ένα συνηθισμένο θέμα στα κόμικ του Αστερίξ και ο «Πάπυρος του Καίσαρα» συνεχίζει με επιτυχία σε αυτή την παράδοση, επηρεασμένος από την εποχή του διαδικτύου και του αγώνα για πραγματικά ανεξάρτητη ενημέρωση.
Το «Γκάμπο», χωρίς ποτέ να ισχυρίζεται ότι θα αποδώσει το σύνολο της πλούσιας ζωής του Μάρκες, διαλέγει τις σημαντικότερες πλευρές, εκείνες που δένουν καλύτερα τα προσωπικά βιώματα με το συγγραφικό έργο.
Τα κόμικ ανέκαθεν υπήρξαν ως μία ιδιαίτερη διασταύρωση της τέχνης με τις επιχειρήσεις. Ο Captain America δεν ανήκει στους δημιουργούς του. Ανήκει στη Marvel. Η επινόηση του Captain America ως ένα έμβλημα του αντιφασισμού ποτέ δεν απασχόλησε τους υπολογισμούς της εταιρείας….
Μπορεί να μην έχει τελειώσει ακόμα η σεζόν 2015-2016, ωστόσο οι άοκνοι παραγωγοί των αμερικανικών δικτύων ήδη έχουν έτοιμη την επόμενη φουρνιά σειρών που θα έρθει από το φθινόπωρο και θα μας συντροφεύσει έως και το τέλος του 2017…
«Αν θεωρήσουμε ότι η ιστορία του Λέανδρου είναι η ιστορία της δημοκρατίας, η ιστορία του ανθρώπου μέσα στο σύνολο και του συστήματος, τότε εξελίσσεται και σήμερα, γύρω μας, κάθε μέρα, με τον ίδιο τρόπο.».
Την Παρασκευή, λίγο πριν τις 3 το απόγευμα είχαμε ήδη «παραταχθεί» και περιμέναμε έξω από την Ελληνοαμερικάνικη ένωση στην οδό Μασσαλίας. Όταν οι πόρτες άνοιξαν μπήκαμε στον γνωστό πλέον χώρο, ο οποίος απ’ άκρη σ’ ακρη είχε καλυφθεί με κόμικς!