«Η ιστορία του Ελληνικού εμφύλιου (…) κινεί εμάς τους νεώτερους να ανακαλύψουμε και να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη του ανθρώπου που πάλεψε για να επιβιώσει μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, (…) μας κάνει να ενδιαφερθούμε (…) γι’ αυτό που συμβαίνει σχεδόν δίπλα μας, στη Συρία και σε άλλες χώρες σήμερα».
Με την απέραντη τρυφερότητα που έχουν για τους ζωντανούς εκείνοι που πια δεν υπάρχουν, ο Σουκατζίδης ξαναζεί για χάρη μας το τελευταίο του βράδυ στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Ένας νεκρός που δε ζητάει το θρήνο μας, αλλά έρχεται να μας χαρίσει δύναμη από αυτή που ήδη έχουμε, όταν το συλλογικό ασυνείδητο καθίσταται συνειδητό..
Ερωτας, πόλεμος, φτώχεια, επανάσταση. Πρόκειται για το διαχρονικό και γι’ αυτό αενάως επίκαιρο, ενίοτε δραματικά, όπως στην εποχή που διανύουμε, πολύπτυχο της περιπέτειας της ανθρωπότητας. Αλλά και η «ψυχή» του περιεχομένου της λαϊκής όπερας, «Η Νύχτα των Παλιάτσων».
Οταν η τέχνη παίρνει θέση υπέρ των καταπιεσμένων, εκμεταλλευομένων, κατατρεγμένων, μετατρέπεται σε πολιτική πράξη. Πράξη αλληλεγγύης συνιστά το ανέβασμα του αντιρατσιστικού έργου «Μια Γιορτή στου Νουριάν» στον προσφυγικό καταυλισμό στον Ελαιώνα, στις 21 Μάρτη.
Τί θα γινόταν αν ο Χίτλερ φοιτούσε τελικά στην Ακαδημία Καλών Τεχνών; Ό,τι ακριβώς έγινε. Δύο παραστάσεις έρχονται να συναντήσουν την πολιτική συγκυρία: Η άνοδος στην εξουσία με κάθε μέσο
Η Θεατρική Ομάδα Κωφών “Τρελά Χρώματα” παρουσιάζει την παράσταση «Από το Σκοτάδι στο Φως». Οχτώ αποσπάσματα αρχαίων τραγωδιών των Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευρυπίδη, με κεντρικό άξονα το Φως και το Σκοτάδι
Ο Φιλίπ Κέν συνθέτει ένα παραμύθι για μεγάλους εκεί που η ποπ κουλτούρα συνοδεύει τη μεταφυσική, η «φτωχή» σκηνογραφία συνδυάζεται με την αφαίρεση και την αποδόμηση, καθώς η μελαγχολία συμβαδίζει με τον οπτιμισμό, καθώς η ψευδαίσθηση του θεατρικού γίγνεσθαι αποκαλύπτεται μπροστά στην αλήθεια της μητέρας φύσης.
Πόσο κακό μπορεί να ξεκινήσει από ένα παιχνίδι; Πόσο θάνατο μπορεί να γεννήσει ο Έρωτας; Οι μάγισσες του Σάλεμ “έδρασαν”, κατηγορήθηκαν και αθωώθηκαν το 1692. Χρόνια τώρα ξαναζούν κάθε φορά που ένα κορίτσι ερωτεύεται παράφορα…
Η ανάμνηση μιας επίσκεψης στο σπίτι της θείας. Τα “Πωλείται” και “Ενοικιάζεται” στους τοίχους της Αθήνας. Τα Εξάρχεια. Και ο Σάμουελ Μπέκετ σε ένα άδειο διαμέρισμα της οδού Τσιμισκή.
«Ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα; Γιατί, στην πλειονότητά τους, είναι γυναίκες και μετανάστριες; «Γεννήθηκαν» καθαρίστριες; Πόσο διαφέρουν οι βιογραφίες τους από τις δικές σας; Αληθινές μετανάστριες καθαρίστριες ανεβαίνουν στη σκηνή και μας μιλούν για τις ζωές τους.