Στήλη: DiscLab
Νέες μουσικές κυκλοφορίες που διαταράσσουν την κοινή ησυχία (Συλλογική Στήλη)

Disc Lab: Crossover ταξίδια στη χώρα της electronica

| 30/12/2021

Όταν η ηλεκτρονική μουσική γίνεται η βάση για την ανάπτυξη και δημιουργική συγχώνευση διαφόρων μουσικών ρευμάτων από το rock, την pop, την Jazz, την κλασσική μουσική και τον πειραματισμό, παράγονται από άκρως ενδιαφέροντα έως γοητευτικά και απολαυστικά μουσικά αποτελέσματα, crossover ηχητικά ταξίδια, από τα οποία η ακροάτρια και ο ακροατής βγαίνει σε κάθε περίπτωση πολιτιστικά πλουσιότεροι. Για αυτούς τους λόγους και η στήλη παρουσιάζει έξι τέτοια δισκογραφικά εγχειρήματα που κεντρίζουν και με το παραπάνω το ενδιαφέρον, συν τοις άλλοις αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά το εύρος της δημιουργικότητας της εγχώριας σκηνής.

   

Strawberry Pills – Murder to A Beat

Σκοτεινός ρομαντικός λυρισμός 

Οι Strawberry Pills είναι ένα γκρουπ από την Αθήνα με δύο βασικά μέλη τη Valisia Odell στα φωνητικά και τα Synths και τον Αντώνη Κωνσταντάρα στα Synths και τη κιθάρα, οι οποίοι έχουν συνυπάρξει στους Le Page και στους Phoenix Catscratch, με τους οποίους έχουν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με τίτλο “Nectar & Wrinkles” (Dead Scarlet Records). Μάλιστα, δύο από τα τραγούδια της μπάντας συμπεριλήφθηκαν στο soundtrack της ταινίας “Άλπεις” του Γιώργου Λάνθιμου.

Έπειτα από τη διάλυση των Phoenix Catscratch συνέχισαν να συνεργάζονται σε διάφορα project και το 2019 αποφάσισαν να δουλέψουν επίσημα κάτω από το όνομα Strawberry Pills. Τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησαν το single “Verbal Suicide”, ένα κομμάτι που ακούστηκε αρκετά εντός και εκτός Ελλάδας, αποτελώντας ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ήχου τους, μιας μίξης από dark electro, minimal wave και coldwave θυμίζοντας, ειδικά στους παλιότερους την dark αισθητική των 80’s.

Το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Murder To A Beat” κυκλοφόρησε στις 30 Οκτωβρίου του 2020 σε LP και Digital album από την Inner Ear δικαιώνοντας πλήρως την αίσθηση και την υπόσχεση που είχε αφήσει το “Verbal Suicide”. Ακούγοντας το εναρκτήριο “The Voyeur” αφήνεσαι στο σκοτεινό ρομαντικό λυρισμό των Strawberry Pills. Η φωνή της Valisia Odell με την ιδιαίτερη χροιά και τονικότητα της σε «κατακτά», είναι λες και είναι φτιαγμένη για αυτή τη μουσική, τα Synths και η ηλεκτρική κιθάρα διαμορφώνουν μια ηχητική ατμόσφαιρα που συνθέτει τις επιρροές τους από τα 80’s με στοιχεία που έχει παράγει ο alternative ήχος των μετέπειτα δεκαετιών. Προσωπικά πιστεύω ότι οι ακροατές του new wave, του dark wave και του post punk θα έχουν λατρέψει ήδη το “Murder To A Beat” και θα νιώθουν περήφανοι που έχουμε μια τέτοια μπάντα στη χώρα…

Το “Murder To A Beat”, τίτλος εμπνευσμένος από την Agatha Christie, περιέχει στοιχεία φαντασίας και τρόμου, σε συνδυασμό με τον θάνατο και τον ρομαντισμό. Τα πάντα καλύπτονται από σκοτάδι, μυστήριο, κυνισμό και αίνιγμα. Οι Strawberry Pills αντλούν έμπνευση, όχι μόνο από την μουσική, αλλά από διάφορα είδη τέχνης. Από τα φιλμ νουάρ και την λογοτεχνία του εγκλήματος, μέχρι τον Συμβολισμό (Gustave Moreau) και την φωτογραφία.  Για παράδειγμα, το τραγούδι  “Voyeur”, που ανοίγει τον δίσκο, αποτελεί μια ωδή στην ηδονοβλεπτική ματιά του φωτογράφου Guy Bourdin, ενώ το “Porcelain Face” αφορά μια εκθαμβωτική femme fatale.

Κομμάτια αναφοράς: The Voyeur, Verbal Suicide, Dreams

https://www.youtube.com/watch?v=PkMlU3k0pyU


Παιδί Τραύμα – Θα Καταστρέψω τον Κόσμο 

Εγκληματική γοητεία

Το νέο, δεύτερο άλμπουμ από το Παιδί Τραύμα που έχει κυκλοφορήσει από τις 21 Σεπτεμβρίου του 2020 από την Inner Εar είναι δομημένο πάνω σε μια ιστορία ενός παρανοϊκού εγκληματία και της απόπειράς του να καταστρέψει τον κόσμο αρκεί να κρατήσει μια γυναίκα απόλυτα δική του. Μια ιστορία ακραίας ερωτικής συμπεριφοράς, ιδιοκτησίας και κατοχής που όσο υπερβολική μπορεί να ακούγεται, τόσο υπογραμμίζει τις μη υπερβολικές και «συνήθεις» συμπεριφορές αντιμετώπισης της γυναίκας ως «αντικείμενο» που πρέπει να ανήκει σε κάποιον.

Σχεδόν κάθε ημέρα ακούμε και διαβάζουμε πλέον ιστορίες σεξιστικών και ακραία παραβιαστικών συμπεριφορών με θύματα γυναίκες. Σε αυτό το πλαίσιο τα κομμάτια του δίσκου είναι η απολογία του παρανοϊκού εγκληματία που έχει συλληφθεί. Ξεδιπλώνεται έτσι η «λογική» του μέσα από τη μουσική αφήγηση που έχει δουλέψει στη παραγωγή της ο «Κτίρια τη νύχτα». Στο «Θα Καταστρέψω τον Κόσμο», το Παιδί Τραύμα δημοσιεύει το απόρρητο έγγραφο της πολυσέλιδης απολογίας τού παρανοϊκού εγκληματία, η οποία παρέμενε μυστική σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα τραγούδια, βασισμένα αυτολεξεί στην απολογία αυτή.

Ομολογουμένως ενδιαφέρουσα ιδέα για ένα concept άλμπουμ αν και δεν μπορώ να πω ότι λειτουργεί σαν τέτοιο. Όμως είναι ένας ενδιαφέρων δίσκος, με εμφανείς τις επιρροές από τη Λένα Πλάτωνος, το The Boy, τους Στέρεο Νόβα, το Παυλίδη ειδικά στα φωνητικά μέρη, διαμορφώνοντας τελικά μια electro pop ηχητική, προσφέροντας ορισμένα πολύ καλά κομμάτια

Στίχοι, μουσική, ανδρική φωνή: Παιδί Τραύμα

Παραγωγή, μίξη, όργανα: Κτίρια τη νύχτα

Γυναικείες φωνές: Sophie Lies

Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος

Σχεδιασμός artwork, φωτογραφίες: Παιδί Τραύμα

Γραφιστική επιμέλεια: Ήρα Σταματοπούλου

 

Κομμάτια αναφοράς: Το Φόρεμα, Με λένε Μαρία 

https://www.youtube.com/watch?v=roMm1nkO3ws


Marva Von Theo – Afterglow

Γλυκόπικρη συμφωνία 

Οι Marva Von Theo σχηματίστηκαν το 2017 από την Μάρβα Βούλγαρη και τον Τεό Φοινίδη, δύο μουσικούς με κλασσική εκπαίδευση και έντονη πειραματική φύση, η οποία τους ωθεί στην αναζήτηση πολλών και ετερόκλητων ειδών μουσικής. Η Μάρβα έχει ως μουσικό υπόβαθρο το κλασικό πιάνο και το Jazz τραγούδι. O Τεό, εκτός από δεξιοτέχνης του κλασικού και Jazz πιάνου, είναι συνθέτης Contemporary μουσικής, έχοντας αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο μουσικής και παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, και έχοντας στο ενεργητικό του έργα για μουσικά σύνολα και ορχήστρα.

Μετά το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Dream within a Dream” του  2018 και τη κυκλοφορία μία σειράς singles όπως το ‘Embrace this Madness’(2019), ‘Forever’ (2020) ‘Ruins’(2020)  και ‘Love’ (2020), φτάσανε στη κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους “Afterglow” τον Φεβρουάριο του 2021.

Το “Afterglow”  εμπνέεται από τις πιο μελαγχολικές αποχρώσεις της ζωής, εκείνα τα γλυκόπικρα συναισθήματα όταν κάτι πραγματικά όμορφο τελειώνει, τον απόηχο μιας αγαπημένης φωνής, τα απομεινάρια του φωτός μετά την δύση του ήλιου. Η αγάπη και η απώλειά της, η θλίψη, η ελπίδα, η ονειροπόληση και η απόφαση για ζωή είναι τα στοιχεία που έχουν επιδράσει στη στιχουργική του ντουέτου όσο και στον ήχο τους που κινείται μεταξύ της darksynth και της  λαμπερής electropop, ενώ στο τελικό τους ηχητικό αποτέλεσμα διακρίνεις στοιχεία και επιρροές από Art Pop, Dark pop, Neo-Synthpop, Darkwave, Post-Punk και Jazz. Με αυτή την μουσική φιλοσοφία το “Afterglow” δίνει διαφορετικές ηχητικές κατευθύνσεις, άλλοτε χορευτικές και άλλοτε down tempo. Γενικά πρόκειται για μια καλοδουλεμένη παραγωγή, με καθόλου διεκπεραιωτική  λογική αντιμετώπισης των ενορχηστρώσεων,  συνήθη αδυναμία αρκετών παραγωγών της electronica, που προφανώς οφείλεται στην κλασσική και τζαζ παιδεία των συντελεστών του άλμπουμ και πολύ καλή δουλειά στα φωνητικά μέρη από τη Μάρβα Βούλγαρη.

To “Afterglow” είναι διαθέσιμο σε βινύλιο και cd από τα label “Shades of Sound” και “Wave Records” και ψηφιακά από τη bandcamp του συγκροτήματος.

Κομμάτια αναφοράς : Love, Ruins, Forgotten, My Moon

https://www.youtube.com/watch?v=VUR4-jRpifg


MAZOHA – ΠΡΤΘΛΤΣ

Η κραυγή μιας γενιάς

O Τζίμης Πολιούδης ξαναχτυπά με το ελληνόφωνο project του MAZOHA και το νέο τρίτο του άλμπουμ ΠΡΤΘΛΤΣ. Ένα concept album, με 8 τραγούδια αντισεξιστικά, αντιπολιτικά, αντισημερινά, που επιλέχθηκαν προσεκτικά ανάμεσα από πολλά υποψήφια demo.

8 τραγούδια που αμφισβητούν και απαξιώνουν την σύγχρονη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα. Ένα άλμπουμ που βασίζεται μεν στην electronica αλλά με έντονη τη παρουσία της ηλεκτρικής κιθάρας που διαμορφώνει μια punk αισθητική και ένα crossover αποτέλεσμα στοιχείο που το διαφοροποιεί από το Μπάσταρδο που είχε χτιστεί γύρω από synth pads και μπασογραμμές. Αρκετά έντονη είναι η επίδραση της electronica και του new wave των 80’s, είναι άλλωστε γεγονός μια ορισμένη αναβίωση συνολικά αυτών των ρευμάτων που επιδρούν για μια ακόμη φορά σε μπάντες και παραγωγούς της εποχής μας.

Το άλμπουμ είναι στην «τσίτα» και προξενεί έντονη χορευτική διάθεση, όλα τα τραγούδια είναι uptempo, κόντρα στην αρνητικότητα και θέλοντας να περάσουν το μήνυμα του δημιουργού τους, πως όσο κι αν η σημερινή κοινωνία έχει ηττηθεί σε όλα τα επίπεδα (ρατσισμού, φασισμού, μισογυνισμού), υπάρχουν κάποιοι που ακόμα αντιστέκονται, αμφισβητούν και απαντούν ή τουλάχιστον προσπαθούν. Ένα άλμπουμ για την «άλλη πλευρά», για οτιδήποτε η κοινωνία έχει ονομάσει διαφορετικό, για τους πραγματικούς «πρωταθλητές» της ζωής, που δεν προβάλλονται ούτε επιβάλλονται μέσω της τηλεόρασης και των social media. Το ΠΡΤΘΛΤΣ είναι η κραυγή μιας γενιάς που νιώθει ότι δεν χωρά πουθενά και ψάχνει τρόπους να αντισταθεί στη σαπίλα που την περιβάλλει…

Το ΠΡΤΘΛΤΣ κυκλοφορεί σε βινύλιο και digital album από τις 12 Φεβρουαρίου από την Ιnner Ear.

Κομμάτια αναφοράς: Γαμώ, Ένας ίσον κανένας, Αυτοάμυνα, Πρωταθλητής.

https://www.youtube.com/watch?v=odD3harZ_wY


Mechanimal – Θόρυβος 

Η βαθιά σκιά της ποίησης

Οι Mechanimal είναι ένα industrial πρότζεκτ εν εξελίξει, ανοιχτό σε πειραματισμούς και αναζητήσεις. Στη πέμπτη τους ολοκληρωμένη παραγωγή με τίτλο «Θόρυβος» και πρώτη ελληνόφωνη πράξη τους, ντύνουν τη ποίηση της Αγγελικής Βρεττού με το ηλεκτρονικό τους μουσικό σύμπαν, αυτό που μας έχει εθίσει χρόνια τώρα ο Γιάννης Παπαϊωάννου, διαμορφώνοντας τη κατάλληλη ηχητική αισθητική για τη ροή των λέξεων, οι οποίες ερμηνεύονται από την ηλεκτρική φωνή της Θέκλας Τσελεπή.

Τα οκτώ κομμάτια του άλμπουμ, με τις λέξεις της Αγγελικής Βρεττού, από καιρό στο σύμπαν των Mechanimal ως δημιουργός των μοναδικών εξωφύλλων των δίσκων τους και επιμελήτρια των βίντεο των ζωντανών τους εμφανίσεων, μοιάζουν σαν διαχρονικά, ανένταχτα, πολύτιμα θραύσματα της μέχρι τώρα ήχο-κοσμοθεωρίας τους.

Το κάθε ένα τραγούδι ξεχωριστά αφηγείται τη σκοτεινή ιστορία αυτού του κόσμου από την αρχή. Και όλα μαζί συνθέτουν ένα μανιφέστο, φτιαγμένο για να ακουστεί δυνατά. Η ποίηση της Βρεττού είναι μια ποίηση γραμμένη στην κόψη μιας ταραγμένης συνείδησης, σε μια διαρκή αναζήτησή μιας «ανάσας κινδύνου. Αντανακλά με διεισδυτικό κριτικό τρόπο έντονα αρνητικά αποτυπώματα της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας, τη βία, τη πατριαρχική τοξικότητα που διέπει ολοένα και περισσότερο τις σχέσεις των ανθρώπων, την ομοιομορφία και την εξορία της φαντασίας από τη καθημερινή σκέψη και ενατένιση.

Η φωνή της θρυλικής Θέκλας Τσελεπή αφηγείται με την αίσθηση του επείγοντος κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία αυτής της λυτρωτικής εξομολόγησης. Άλλοτε γυναίκα, άλλοτε κορίτσι, άλλοτε μια φωνή που μοιάζει να έρχεται την ίδια στιγμή με τη φόρα της λογικής και την ορμή του παράλογου, ο ηλεκτρισμός της ανοίγει μια πόρτα στην ανεξερεύνητη ανθρώπινη φύση, αρθρώνοντας απαντήσεις.

Η μουσική του Γιάννη Παπαϊωάννου ενώνει λέξεις και φωνή σε μια συμφωνία που ξεκινάει από τη διαρκή παρακαταθήκη της Λένας Πλάτωνος, φτάνει μέχρι την αβαντ-γκαρντ της Laurie Anderson για να επιστρέψει ωστόσο δυναμικά στο βιομηχανικό post-dark wave των Mechanimal. Χορευτική και μελαγχολική και μελωδική, άλλοτε ταξιδιάρα και άλλοτε ενδοσκοπική,  το ίδιο ατρόμητα ειλικρινής με την ποίηση της Αγγελικής Βρεττού και τη φωνή της Θέκλας Τσελεπή, κάνει τον «Θόρυβο» να ακούγεται σαν ένα ταξίδι από το σκοτάδι στο φως και σε κάθε περίπτωση ένα γοητευτικό ηχητικό άκουσμα.

Ο «Θόρυβος» Κυκλοφορεί σε LP, CD και digital album από την Inner Ear από τις 12 Μαρτίου.

Κομμάτια αναφοράς: Κοιτάζω τις σκιές στους τοίχους, Εμπρός, Τρέλα.

https://www.youtube.com/watch?v=kJ2pi1ozfaY


Δημήτρης Τσιρώνης – Βύρων Κατρίτσης –  Απείθαρχοι, Εκλεκτοί και Δεδιωγμένοι

Αδιόρατες μελωδίες σε σακατεμένους ρυθμούς

“Γεννήθηκε μισός εδώ  – μισός εκεί. Μεγάλωσε ανάποδα. Τον βρίσανε και του ‘ριξαν χαστούκια. Τους χάλασε την ιδέα για τον κόσμο κι ύστερα έφυγε παραπέρα. Τα μάτια του, δυο χαώδεις γαλαξίες, που μέσα τους ανασαίνουν θόρυβοι, θαμποί ήχοι, αδιόρατες μελωδίες και ρυθμοί σακατεμένοι”.

Το κείμενο που συνοδεύει τη κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του Δημήτρη Τσιρώνη (Melophobia) και του Βύρων Κατρίτση (Neon), περιέχει μέσα στις λίγες γραμμές του την ουσία αυτής της παραγωγής. «Θόρυβοι, θαμποί ήχοι, αδιόρατες μελωδίες και ρυθμοί σακατεμένοι” ρέουν μέσα στα 9 κομμάτια του άλμπουμ “Απείθαρχοι, εκλεκτοί και δεδιωγμένοι” που κυκλοφόρησε στις 26 Οκτωβρίου και διατίθενται από τη σελίδα τους στη bandcamp.

Electronica και Ambient, Trip Noise και Drone Hop ηχητικοί διάδρομοι εμφανίζονται και χάνονται στη στιγμή, διεισδύουν ο ένας μέσα στον άλλο, συνδιαλέγονται και συν δημιουργούν ένα πειραματικό και ερευνητικό ενδιαφέρον ηχητικό εγχείρημα.

https://www.youtube.com/watch?v=uubh7pYOE0k

 

 

 

Κατά βάθος θα ήθελε να παίζει μουσική, αλλά επειδή αυτό το τρένο χάθηκε, γράφει για αυτή και βέβαια όχι από επάγγελμα αλλά από πάθος. Έπειτα από πολυετή θητεία σε περιοδικά και εφημερίδες κατέληξε στο απάνεμο(;) λιμάνι του toperiodiko.gr…