Disk Lab: Electro-Solutions
Ηλεκτρονικές λύσεις ακρόασης για όλες τις διαθέσεις και τις ώρες της ημέρας (και της νύχτας) φιλοξενεί αυτή τη φορά το disc lab. Διαφορετικού χαρακτήρα ηχητικές προτάσεις που κινούνται στα πλαίσια της electronica, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την πολυμορφία και το επίπεδο που έχει αποκτήσει η εγχώρια σκηνή. Πρόκειται για το Crux των Mechanimal, το Saturation των Magenta Flaws, το No Signal του ION και τέλος το Talkshow του Kristof.
Mechanimal: Crux
Οδηγός επιβίωσης στην εποχή της «κανονικότητας» ακούγοντας ηλεκτρονική μουσική.
Το “Crux” είναι το μανιφέστο των Mechanimal. Το ίδιο το σχήμα υποστηρίζει ότι «είναι μια εκ βαθέων έρευνα του παρελθόντος, του παρόντος και του (πιθανού) μέλλοντος της καθημερινότητας με στόχο την προσωπική αφύπνιση. Εστιάζει στην ιδέα μιας συγχώνευσης φαινομενικά ασυμβίβαστων μουσικών κόσμων και θεωριών με σεβασμό προς τους μηχανισμούς όλων αυτών».
Αυτή η συγχώνευση, το λεγόμενο fusion, η μουσική φιλοσοφία που εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν περιορίζεται πλέον στα ρεύματα της Τζαζ, καθοδηγεί τη μέθοδο παραγωγής τού Γιάννη Παπαϊωάννου με βάση τον λόγο που θέλουν παράγουν οι Mechanimal. Τον λόγο όχι στενά ως στιχουργική αλλά ως μηνύματα, έννοιες και έκφραση μιας κριτικής που αποδομεί την υπάρχουσα κατάσταση για να ανοίξει δρόμους αλλαγής και υπέρβασής της.
Με αυτόν τον τρόπο η ηχητική παλέτα γίνεται εργαλείο σύγκρουσης με το συμβατικό και το προβλεπόμενο.
Δέκα κομμάτια – ιστορίες που συνθέτουν ένα κολάζ ηλεκτρονικών ήχων, με industrial αισθητική, πένθιμα dark ηχητικά τοπία, επιθετικές μεταλλικές κιθάρες, post-punk τεχνοτροπίες και διαστημικές μελωδίες. Πάνω τους η διαβρωτική αφηγηματική ερμηνεία του Freddie Faulkenberry δένει αυτό που πρέπει να λεχθεί με το πώς πρέπει να ακουστεί. Είναι ένα crossover άλμπουμ που ξεπερνά αισθητικούς και φορμαλιστικούς περιορισμούς, στο οποίο οι ιδέες και οι εμμονές των μελών του συναντιούνται στην καρδιά του μηχανικού ζώου.
Οι Mechanimal, πιστεύουν πως όλα είναι πολιτική και έχουν δίκιο. Το “Crux” γίνεται ένα πολιτικό – μουσικό μανιφέστο για τη «κανονικότητα» της περιβαλλοντικής καταστροφής, τα σύγχρονα γκέτο, τη μαζική βιομηχανία διασκέδασης, τον ρόλο των ΜΜΕ και την υποθήκευση του μέλλοντος των νέων ανθρώπων.
Oι ηχογραφήσεις του “Crux” ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2019 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο, στο στούντιο της μπάντας. Στο άλμπουμ συμμετέχουν οι καλεσμένοι μουσικοί: Τζίμυ Πολιούδης (κιθάρες στα “Sharon” και “Easy Dead”), Henrik Meierkord (τσέλο στα “Scavengers” και “La Poverina Delle Ossa”), Βασιλική Μαζαράκη (βιολί στα “Scavengers” και “La Poverina Delle Ossa”) και Γιώργος Θεοφανίδης (κιθάρες στο “Red Mirror”).
Mechanimal
Freddie Faulkenberry: Φωνητικά
Γιάννης Παπαϊωάννου: Μουσική & παραγωγή
Αγγελική Βρεττού: Κολάζ εξωφύλλου & βίντεο
Αντώνης Χαραλαμπίδης: Τύμπανα στη σκηνή
Κυκλοφορεί σε LP, CD και digital album από την Inner Ear.
https://www.youtube.com/watch?v=jEai3izoMhc
MAGENTA FLAWS: Saturation
Ελαττωματικοί trip hop στοχασμοί
Οι Magenta Flaws είναι μια ελαττωματική μπάντα από την Αθήνα, σε αποχρώσεις magenta, όπως υποδηλώνει και το όνομά τους. Ξεκίνησαν ως ένα πειραματικό ambient γκρουπ, εξέλιξαν τον ήχο τους έχοντας ως αναφορά μουσικά είδη όπως trip hop, down tempo, electronica, progressive και post rock, ενώ άφησαν αρκετά καλές εντυπώσεις με το ντεμπούτο άλμπουμ “Corridor” του 2016.
Οι Magenta Flaws κυκλοφόρησαν από τα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου, το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο “Saturation”, σε παραγωγή του Cayetano, με την High Hop Records. Πρόκειται για ένα concept άλμπουμ, που αποκαλύπτει την πιο σκοτεινή πλευρά τους, σε ένα ηχητικό ταξίδι προσωπικής ενδοσκόπησης και κοινωνικής κριτικής, όπως δηλώνουν οι ίδιοι και όπως θα διαπιστώσει κανείς στο άκουσμά του.
Αρκετά ενδιαφέρον άλμπουμ, που συνδυάζει την electronica και το trip hop με dark αισθητικά στοιχεία, μελωδικές γραμμές και αισθησιακά γυναικεία φωνητικά, ενώ δεν λείπουν και δυναμικά κιθαριστικά rif που διαμορφώνουν αρμονικές αντιθέσεις. Το πέρασμα της μπαγκέτας της παραγωγής στο Cayetano έχει αφήσει τα θετικά αποτυπώματα του στο τελικό σύνολο.
Πολύ καλά τα δύο πρώτα down tempo κομμάτια “Watershed” και “Reaper”, τα οποία προϊδεάζουν τον ακροατή και την ακροάτρια για το γενικό κλίμα και την αισθητική φιλοσοφία του δίσκου. Ακόμα καλύτερα τα “Dirty crown” και “Broken glasses”, που ακολουθούν και τα δύο αποτελούν τις κορυφαίες συνθετικές, ενορχηστρωτικές και ερμηνευτικές στιγμές του Saturation. Το “Religious Beasts” είναι στιχουργικά η πιο αιχμηρή κατάθεση των Magenta Flaws πάνω σε ένα πιο επιθετικό τέμπο. Το “Fragile”, το “Mud pit” και το “When we say goodbye” κινούνται στο ήδη διαμορφωμένο στυλ του άλμπουμ συμπληρώνουν την ομιχλώδη αισθητική του, με το τελευταίο να ξεχωρίζει, σε αυτό το κατά κάποιο τρόπο δεύτερο μέρος του δίσκου, λόγω της δυναμικής που έχει στην ανάπτυξη του και των φωνητικών της Leloo. Τα δυο τελευταία κομμάτια “The frame” και “Turn out but not as you turned in”, κινούνται σε πιο uplifting διάθεση, σαν να επιδίωκαν οι Magenta Flaws να μείνει στο τέλος μια πιο θετική και φωτεινή γεύση.
Οι Magenta Flaws είναι οι:
Nwa Den (Leading Vocals, Synths & Keys, Bass, Programming), Tsoupziggy (Vocals, Guitar, Synths & Keys, Bass, Programming), Jimmi Routis (Leading Guitar, Synths and Keys, Backing Vocals), Thodoris Sofos (Drums).
Στο “Saturation” συμμετείχαν και οι: Molyneaux (Vocals – Broken Glasses & Backing Vocals – Reaper), Leloo (Vocals – When we say goodbye), Daphne (Backing Vocals – Turn out but not as you turned in), Orestis Tsichlakis (Trumpet – Broken Glasses), Kostas Kokkaliaris (Original Violin ideas in Broken Glasses).
Το Saturation το βρίσκετε στα:
High Hop Records Bandcamp και Magenta Flaws Soundcloud
https://www.youtube.com/watch?v=vLK7tacCheA
ION: NO SIGNAL
Ηλεκτρονικά μουσικά τοπία μιας πόλης σε αναστολή λειτουργίας
O παραγωγός Γιάννης Παπαϊωάννου μοιράζεται τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες μεταξύ του σχήματος των Mechanimal και του προσωπικού του project που φέρει το όνομα ION. Το No Signal είναι το άλμπουμ που διαμόρφωσε μέσα στην περίοδο της καραντίνας της προηγούμενης άνοιξης, μετατρέποντας μια κατάσταση εγκλεισμού σε κατάσταση δημιουργίας, βρίσκοντας προφανώς και μια προσωπική διέξοδο. To «στοιχειωμένο» αστικό τοπίο μιας Αθήνας σε «αναστολή λειτουργίας» αποτέλεσε το υλικό μετασχηματισμού των εικόνων, των αισθήσεων και των συναισθημάτων, που παρήγαγε αυτή την πρωτότυπη κατάσταση, σε ηλεκτρονική μουσική υψηλού επιπέδου. Η, μόνο ψηφιακή (προς το παρόν τουλάχιστον), κυκλοφορία του No Signal από το περασμένο Μάιο, μας κάνει κοινωνούς αυτής της δημιουργικής διεξόδου του ΙΟΝ.
Το άλμπουμ ξεκινά με ένα από τα καλύτερα κομμάτια του το “Alsos Pagrati”, μια γλυκόπικρη μελωδική και αναστοχαστική μουσική κατάθεση που φέρνει άμεσα στο μνήμη αρκετά από τα συναισθήματα εκείνης της περιόδου. Η τριάδα που ακολουθεί (“Carousel on Pluto”, “Happy on Mars”, “Jupiter Porn”) αποτελεί μια τέκνο ρυθμική φάση από αυτές που σε κάνουν να «χάνεσαι στο διάστημα» με την εθιστικά μεθυστική τους διάσταση. Δεν είναι μόνο ή κυρίως το χορευτικό mood αλλά η συνολική αίσθηση και ατμόσφαιρα που αφήνουν στον ακροατή και την ακροάτρια. Γενικά πιστεύω ότι το πρώτο αυτό μέρος του άλμπουμ είναι η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά του. Το No Signal κυλάει ευχάριστα και στη συνέχεια του, αφήνοντας τελικά μια αίσθηση ηχητικής πληρότητας.
Για ακρόαση και download το βρίσκετε στο bandcamp του ΙΟΝ: ionmusik.bandcamp.com
https://www.youtube.com/watch?v=7Qr6RoIhgQ0
KRISTOF: TALKSHOW
Μουσικές αποχρώσεις των λέξεων
Ο Kristof γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι συνθέτης και performer. Σπούδασε πιάνο και υποκριτική στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών.
Συμμετέχει στη μουσική σκηνής της Αθήνας εδώ και λίγα χρόνια, και είχε κυκλοφορήσει 2 ανεξάρτητους δίσκους: Rêvealité (2013) και The Oracle (2016) (πιάνο-φωνή). Οι εμφανίσεις του έχουν στοιχεία γερμανικού καμπαρέ με εκείνον να τραγουδάει, να παίζει πιάνο και να διηγείται ιστορίες.
Το TALKSHOW είναι το τρίτο του album και είναι ένα μουσικό παιχνίδι λέξεων, εκφράσεων και εννοιών. Αφορμή για το TALKSHOW ήταν ένας στίχος της Πλάτωνος από τις Μάσκες Ηλίου: “μιλάμε και δεν καταλαβαινόμαστε …” Πρόκειται για ένα concept album και έχει να κάνει με ένα Τalk-show που συμβαίνει ίσως κάπου στο μυαλό του Kristof, όπου ο παρουσιαστής αλλά και ο συνεντευξιαζόμενος είναι το ίδιο πρόσωπο. Είναι ένας δίσκος για τις φωνές που κατοικούν μέσα στο κεφάλι του ή στο κεφάλι μας. Για πράγματα που βλέπουμε και δεν μιλάμε, για συνήθειες και ιδιαίτερες στιγμές, για μαγικά αντικείμενα, σουρεαλιστικές διαστάσεις και για drama-queen καταστάσεις.
Τα ηλεκτρονικά γίνονται η βάση πάνω στην οποία αναπτύσσεται η αισθητική του Kristof, αισθητική η οποία εμπνέεται από το καμπαρέ, δανείζεται στοιχεία από την πρόζα, με καθοριστική την επίδραση του ροζ…. Τελικό αποτέλεσμα μια αιθέρια ποπ που σου φέρνει στο μυαλό και την electropop σκηνή της δεκαετίας του 80, αν και όχι αυστηρά από τη σκοπιά της μουσικής επιρροής, αλλά κυρίως της εκφραστικής τόλμης μιας μερίδας ανθρώπων που λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού βιώνουν ποικίλες απορριπτικές πρακτικές και νοοτροπίες και τις μετατρέπουν σε καλλιτεχνική δημιουργία.
Τα δέκα κομμάτια αρχικά γράφτηκαν σαν νούμερα καμπαρέ για πιάνο-φωνή το 2017 στην Αθήνα και το Βερολίνο. Αργότερα πήραν τη μορφή album και ηχογραφήθηκαν στο Μετς το 2019 με παραγωγό τον Βασίλη Ντοκάκη. Στην ακρόασή τους μπορούν να σταθούν αυτόνομα, καθώς το καθένα από αυτά έχει την ιδιαιτερότητά του, αλλά και ως ένα ενιαίο έργο με αρχή-μέση-τέλος. Ξεχωρίζουν τα “Bubbles”, το πιο δυνατό κομμάτι του άλμπουμ που είναι γραμμένο για τη ουσία της τσιχλόφουσκας…., το “Pink” για το εμπνευσμένο και άκρως επιτυχημένο παιχνίδισμα των λέξεων και το “Gray” με το μελαγχολικό του mood.
Τα κομμάτια του TALKSHOW είναι χωρισμένα στις ενότητες:
Intro-Outro (Talkshow, Small Talk)
Η “συνέντευξη” (Pink, Orange, Gray)
Οι έσω-έξω-τερικοί μόνολογοι του host (Bubbles, The Yoga Class, Origami)
Οι μαγικές διαφημίσεις (Karma Cut!, Castform Disaster)
Κυκλοφορεί από το προηγούμενο Μάιο σε βινύλιο, limited κασέτα και digital album από την Inner Ear.
https://www.youtube.com/watch?v=45X3iye-7NI
