H επική τζαζ του Kamasi Washington

«Η πολιτική έχει να κάνει με τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων. Η μουσική είναι έκφραση σκέψεων που κυβερνούν τους ανθρώπους.»

Kamasi Washington

Ίσως βιώσουμε, στην συναυλία της 4^ης Ιουλίου που διοργανώνει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στην Τεχνόπολη, ίσως λέμε, μια ιδιαίτερη αισθητική εμπειρία, καθώς ο εκ Λος Άντζελες τενόρο σαξοφωνίστας Kamasi Washington ενσωματώνει συνειδητά στον ήχο του, σχεδόν, την παράδοση της αφροαμερικάνικης μουσικής. Με σπουδές σε μουσικό σχολείο και κατόπιν Εθνομουσικολογία στο UCLA, με καθηγητές τους Kenny Burrell και Billy Higgins, o Washington που έρχεται από οικογένεια καθηγητών και μουσικών, είχε την τύχη να παίξει με σημαντικές φιγούρες όπως ο Wayne Shorter, ο Herbie Hancock- ο Gerald Wilson αλλά και ράπερς, Snoop Dogg, σοουλίστες , Lauryn Hill, Nas και Beyonce, όταν δεν βρισκόταν, συχνά – πυκνά, με  συμμαθητές και φίλους  στην κολεκτίβα, West Coast Get Down.

Το σημερινό του σχήμα είναι ουσιαστικά προέκταση εκείνης της συλλογικότητας/παρέας και ονομάζεται, όχι τυχαία, Next Step, αποτελούμενο από δύο ντράμερ, δύο ακουστικούς μπασίστες,  δύο πιανίστες- τρεις πνευστούς συν μία φωνή. Άλλη μια ιδιαιτερότητα του καλλιτέχνη είναι πως τον πρώτο ολοκληρωμένο έργο του, το τριπλό, “The Epic”, το κυκλοφόρησε, το 2015, στην ετικέτα, Brainfeeder, του γνωστού Flying Lotus  που ειδικεύεται στην ελεκτρόνικα και το ινστρουμένταλ χιπ – χοπ. Ακόμη, ενδιαφέρον έχει πως  ο δίσκος στον οποίον συμμετείχε πιο πριν, κάνοντας και τις ενορχηστρώσεις, το “To Pimp A Butterfly”, του Kendrick Lamar, είναι καραμπινάτο χιπ – χοπ.

Το «Epic» θεωρήθηκε ως η  τζαζ συνέχεια του εν λόγω έργου. Μάλιστα, στον δίσκο αυτό δημιουργούν εντύπωση οι μαχητικοί στίχοι του που εν ολίγοις έγιναν συνθήματα εναντίον της αστυνομικής βίας κατά των μαύρων. Αλλά και ο Kamasi Washington έχει οξυμένη πολιτικοκοινωνική στάση καθότι μεγαλωμένος στα φτωχά προάστια του Λος Άντζελες την δεκαετία του ’80, σε περιοχές με εκατοντάδες  περιστατικά κρατικής καταστολής. Καθόλου περίεργο που τιτλοφορεί τις συνθέσεις του, “Malcolm’s Theme” και “Cherokee”.  Αλλά είναι η μουσική του, όπως είπαμε πιο πάνω, που αποτίει φόρο τιμής στους δασκάλους του και στην κουλτούρα της μαύρης κοινότητας: σόουλ τζαζ, John Coltrane, Miles Davis, Art Blakey, cosmic, McCoy Tyner,  Pharoah Sanders, Tauhid, Sun Ra, RnB, smooth jazz, Wayne Shorter, A Love Supreme, φανκ, χορωδιακά, έγχορδα – το “Epic” δικαιολογεί απολύτως τον τίτλο του. Μια διαγενεακή  παρέμβαση, ένα εκπαιδευτικό εργαλείο  που διευρύνει τα διάφορα στιλ υπό την ετικέτα του τζαζ κλασικισμού. Και για αυτό τον λόγο μια ριζοσπαστική δουλειά. Μάλιστα οι τρεις δίσκου, δημιουργούν ξεχωριστές ενότητες, με τίτλος όπως, «Το Σχέδιο», «Η Ένδοξη Αφήγηση» και «Ή Ιστορική Επανάληψη». Πολλά δε από τα κομμάτια του είναι αφιερωμένα σε μουσικούς και κοινωνικές φιγούρες της μαύρης κοινότητας  που χάθηκαν.  Το “The Epic” πήρε πολλές εβδομάδες στην ηχογράφησή του – από το πρωί μέχρι, σχεδόν το άλλο πρωί! Γράφτηκαν 45 κομμάτια από τα οποία 17 ακούγονται στο άλμπουμ. Το 2015 που κυκλοφόρησε και χωρίς ουσιαστικό promotion ανέβηκε πολύ ψηλά στις διάφορες έγκυρες λίστες για τα σημαντικότερα της χρονιάς- και αυτό παρά την όχι συμβατική αισθητική του, σε πλήρη αντίθεση με τον γνωστό λουστραρισμένο στόλο μουσικών και συγκροτημάτων που κυριαρχούν εδώ και δεκαετίες.

Σημειώνει ο Washington: «Η μουσική μου είναι παγκόσμια. Είναι κάτι με το οποίο ο καθένας μπορεί να συνδεθεί. Δεν της βάζω ετικέτες. Γιατί να έχει σημασία μια λέξη; Υπάρχουν τόσες διαφορετικές μουσικές σε αυτό που αποκαλείται τζαζ! Πάνω από 100 χρόνια, χιλιάδες δίσκοι, εκατομμύρια κομμάτια.» Και συμπληρώνει: «Υπάρχει μια άποψη πως η τζαζ είναι πολύ τεχνική και δεξιοτεχνική. Η μουσική μου περιέχει συγκίνηση και έκφραση. Οι ικανότητες με βοηθούν να εκφράσω βαθύτερες ιδέες και αισθήματα. Η έρευνα του ήχου είναι έκφραση ζωής.»  Αυτό, ακριβώς, θα νιώσουμε την Τρίτη το βράδυ.

Συντελεστές:

Kamasi Washington: τενόρο σαξόφωνο

Rickey Washington: σοπράνο σαξόφωνο, φλάουτο

Ryan Porter: τρομπόνι

Brandon Coleman: πλήκτρα

Joshua Crumbly: μπάσο

Robert Miller: ντραμς

Jonathan Pinson: ντραμς

Patrice Quinn: φωνητικά

Info:

Διοργάνωση: ΣΤΕΓΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ

4 Ιουλίου  / 22:00  «Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων, (Πειραιώς 100, Γκάζι)

[br]
Προπώληση από 1 /7
Χώρος VIP (Γενικό κοινό & Φίλοι): 30 €
Χώρος VIP (AMEA & Άνεργοι): 25 €
Χώρος VIP (Ομαδικά και Παρέες 5+ άτομα): 24 €
Χώρος γενικής εισόδου (Γενικό κοινό & Φίλοι): 24 €
Χώρος γενικής εισόδου (ΑΜΕΑ & Άνεργοι): 20 €
Χώρος γενικής εισόδου (Ομαδικά και Παρέες 5+ άτομα): 19 €

Εισιτήρια θα διατίθενται την ημέρα της συναυλίας και στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων από τις 19:00.