Hip hop καφενές collection Vol.One

Οργισμένοι στίχοι από τις δυτικές συνοικίες της πόλης

Μιχάλης Παπαμακάριος | 26/01/2016

Για τον hip hop καφενέ, που φιλοξενείται στο χώρο της εργατικής λέσχης Περιστερίου, έχουμε ξαναγράψει στο ToPeriodiko.GR. Αυτή τη φορά ο λόγος δεν είναι μια από τις ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις και live που διοργανώνει, αλλά για την πρώτη κυκλοφορία του, μια συλλογική κυκλοφορία κομματιών από τα σχήματα που συμμετέχουν στο εγχείρημα και σχήματα τα οποία κατά καιρούς έχουν φιλοξενηθεί σε βραδιές ή εκδηλώσεις.

Το γεγονός είναι από μόνο του πολύ σημαντικό για 2 λόγους. Ο πρώτος είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα συνεργατικό συλλογικό εγχείρημα που εκφράζει ακριβώς τη φιλοσοφία του καφενέ αλλά και της κουλτούρας του hip hop, άσχετα αν αυτή έχει βληθεί καταλυτικά από τη μουσική βιομηχανία και την ηγεμονία του μικροαστικού ατομισμού. Ο δεύτερος είναι ότι ο ακροατής έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσει και να ακούσει νέα παιδιά των δυτικών συνοικιών της Αθήνας. Ραπ, στίχους και παραγωγές από το Περιστέρι, τη Πετρούπολη και τα Λιόσια….

Το opening Tahrir του Dj Renegade Instruments δίνει από την αρχή το κοινωνικό – πολιτικό και κινηματικό χαρακτήρα της συλλογής, ένα κομμάτι για μια από τις εξεγέρσεις της εποχής μας και της περιοχής μας. Δεν μπορεί παρά ακούγοντας το “Μπάτσο Μπάτσο” του Infinik να φέρουμε στη μνήμη μας του πρόσφατες παραστάσεις των αγώνων της τελευταίας πενταετίας και την αντιμετώπιση τους από τις δυνάμεις καταστολής.

Ναι, παραδέχομαι ότι σε αρκετές περιπτώσεις χρειάζονται ακόμη δουλειά οι djs, κυρίως στο θέμα της ευρύτερα αποκτώμενης μουσικής παιδείας που αποτελεί τη βάση για τη χρήση του sample, καθώς τον Dj τον χαρακτηρίζουν αυτά που σαμπλάρει, δηλαδή, αυτά που ακούει. Πάνω σε μια τέτοια παιδεία μπορεί να λειτουργήσουν δημιουργικά οι τεχνικές δυνατότητες του καθενός. Επίσης, σε αρκετές περιπτώσεις οι στίχοι διακρίνονται από μια πρωτόλεια πολιτικοποίηση ή «μηνυματισμό», στοιχεία σχετικά αναπόφευκτα λόγω της σημερινής κατάστασης των συλλογικοτήτων του νεολαιίστικου κινήματος και της σχέσης των φτωχών παιδιών με αυτές. Δεν παύουν όμως, ούτε μια στιγμή να είναι αυθεντικές και ειλικρινείς καταθέσεις στο μικρόφωνο.

Tα παιδιά εκφράζουν αυτά που νιώθουν να τους καταπιέζουν καθημερινά, όπως κάνουν οι Νιο.Στε για παράδειγμα.

ή ο Loonatic που τα βάζει με όλα τα “πρέπει” αυτού του κόσμου πάνω σε μια σάλσα λούπα….

Και βέβαια από το hip hop δεν λείπει το γκρουβ και το fun feelin’ . Ακούστε το «τρελοκομείο» των Zoro & Buzz και πάρτε κλίμα από τα πάρτι του καφενέ….