Jamoan: «Απείθεια»
Μια κραυγή που στη σιγή σηκώνει ανάστημα…

Τον Άκη τον γνωρίζω χρόνια, άλλωστε όπως ο λέει και ίδιος «ήμουν κιθαρίστας στο μεγαλύτερο Ελληνικό hip hop συγκρότημα τους Active Member». Βασικός κιθαρίστας λοιπόν σε πολλές low bap κυκλοφορίες και συνεργάτης του B.D. Foxmoor στο project La Bruja Muerta, αποφάσισε να κινηθεί ανεξάρτητα πλέον καταθέτοντας τη πρώτη αυτόνομη δισκογραφική του δουλειά η οποία πραγματικά με εξέπληξε.
Όσοι είχαμε συνηθίσει το Jamoan ακούγοντας τα πειθαρχημένα και μίνιμαλ παιξίματα του, κάτι που ζητούσε άλλωστε μια hip hop παραγωγή, γνωρίζουμε πλέον έναν άλλο μουσικό. Η «Απείθεια» (IMANTAS) είναι ένας δίσκος αταξινόμητος αισθητικά αλλά όχι μπερδεμένος. Παρόλο που οι στίχοι έχουν σημασία, το θέμα είναι η μουσική. Μουσική απελευθερωμένη από συμβάσεις και όρια. Πάρτε για παράδειγμα το «Απάγγειο». Ξεκινά σαν smooth jazz κομμάτι για να εξελιχθεί σε μια κιθαριστική ηλεκτρική καταιγίδα. Το «Τι Περιμένεις» που το τέμπο του στην αρχή σου φέρνει στο μυαλό το «Μπλε Χειμώνα» των «Διάφανων Κρίνων» για να ακολουθήσει το δρόμο μιας δυναμικής ροκ μπαλάντας με τα απαλά περάσματα του πιάνου να γλυκαίνουν που και που τη σκληράδα της… Το άλμπουμ είναι και ροκ είναι και hip hop, crossover που λέγαμε στα 90ς, είναι και τζαζ και fusion και trip hop. Γενικά είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ.
Πώς να μην είναι με τους μουσικούς που συνεργάζονται στο δίσκο! Κοντραφούρης, Αναστασιάδης, Πολυζωγόπουλος, αλλά και οι φίλοι από τα παλιά ο Brak στο ραπ και ο Dj Moya στα Cuts….
Το να δουλεύεις με μια δεκαμελή μπάντα σε περίοδο κρίσης δεν είναι και μικρό τόλμημα. Βέβαια θα μπορούσαν κάποια κομμάτια να έχουν μικρότερη διάρκεια και τα φωνητικά του Jamoan να είναι λιγότερο επηρεασμένα από τη low bap θητεία του.
Αλλά, από την άλλη, ποιος είναι τέλειος;