Lucky
Το ρέκβιεμ του Harry Dean Stanton αναδεικνύει γλυκόπικρα την αυθεντικότητα της ζωής
Ορίστε. Σπάνιο και σπουδαίο σινεμά που λείπει πραγματικά στις μέρες μας στην καλύτερη παράδοση των ανοιχτών τοπίων της Αμερικής και την ανοιχτοσύνη των ανθρώπων. Ένα αυθεντικό πορτρέτο ενός αυθεντικού ανθρώπου και μιας αυθεντικής ζωής, τόσο γλυκόπικρα τρυφερό, τόσο ευαίσθητο και με μια φυσιογνωμία τόσο σπάνια όμορφη -όπως η ιστορία που βλέπουμε- που παράγει κινηματογραφικό εκτόπισμα τόνων, ακόμη και έτσι 91 χρονών ηλικιωμένος, αδύνατος μα και επιμένων που μοιάζει να κουβαλάει και να αντέχει όλο το βάρος, όλη την πίκρα, όλο το τέλος των ονείρων και των ανθρώπινων προσδοκιών στις πλάτες του -αλλά είναι εκεί κυρίαρχος της ζωής και της κάμερας. Harry Dean Stanton. Τον θυμάστε να αναζητεί μονάχος το Παρίσι στο Τέξας; Θαυμάστε τον και πάλι σήμερα -τι όμορφο να καταφέρνει μια ταινία να μας κάνει να θαυμάζουμε ένα κινηματογραφικό χαρακτήρα- μέσα σε μια παρόμοια έρημο, δεκαετίες μετά συνεχίζοντας να αναζητεί το απαράλλαχτο που πάντα αναζητούμε: την ίδια την αξία των υποκειμένων και των αντικειμένων της ζωής.
Το Lucky είναι μια μικρή αφήγηση τεράστιας δύναμης που περικλείει φυσικότητα, μεγαλοψυχία, γενναιοδωρία, ανθρωπιά, την γλυκύτητα του χαμόγελου και την λαϊκή παλικαριά ενώ ταυτόχρονα αγκαλιάζει και την σκληράδα της ζωής που λυγίζει ακόμη και όποιον την ερωτεύτηκε.
ΥΓ. Μια εκατοντάχρονη χελώνα συνεχίζει και αυτή την δική της σισύφεια πορεία προς κάποιον προορισμό ενώ ένα βλέμμα του Harry μας υπενθυμίζει το «πιο θλιμμένο πλάνο της ιστορίας του κινηματογράφου», όπως είχε δηλώσει κάποτε ο Jean Luc Godard.
ΥΓ2. Λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση και την πρεμιέρα της ταινίας ο Harry Dean Stanton πέθανε, παραδίδοντας σε τούτη την τελευταία του ταινία μια πολύ σπουδαία και θαρραλέα ερμηνεία, μια ταύτιση ηθοποιού, χαρακτήρα και ανθρώπου σε ένα και μόνο βλέμμα, δίχως την ανάγκη μάλλον κάποιας εξεζητημένης σκηνοθεσίας. Μια απεύθυνση σεμνότητας, φόρος τιμής του ίδιου στην τέχνη, στην κινηματογραφική νοσταλγία και την ευτυχία που παράγουν οι εικόνες. Τον ευχαριστούμε ειλικρινά.
*Το παρόν άρθρο είναι ανταπόκριση του συντάκτη μας από το 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στην χώρα μας