Margaret Drabble: «Μωρό από ατόφιο χρυσάφι»

Η δύναμη της ζωής (μας)

| 23/04/2016

Η ζωή είναι απρόβλεπτη και όσο κι αν προετοιμαστείς γι’ αυτή, πάντα θα βρίσκεσαι ένα βήμα πίσω. Η τύχη παραμονεύει στη γωνία και εκεί που νομίζεις ότι πατάς γερά χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου. Ο άνθρωπος είναι αδύναμος και την ίδια στιγμή δυνατός γιατί προσπαθεί να καλύψει την αδυναμία του μπροστά στο μεγαλείο και την οργή της φύσης.

Το βιβλίο της Margaret Drabble αναδεικνύει αυτόν τον δυισμό που μας κρατά όρθιους, μας σπρώχνει να πάμε μπροστά, μας βοηθά να επιβιώσουμε. Να συνεχίσουμε την αναπαραγωγή της μοναδικότητάς μας. Της προσπάθειάς μας να κρατήσουμε την ευθραυστότητά μας, τη ζωή μας.

Η ηρωίδα της Drabble, η Τζες Σπέιτ, μεγαλώνει μόνη της στο Λονδίνο την κόρη της Αννα. Αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβουμε πόσο δύσκολη είναι η αποστολή της. Οχι στο σήμερα, που, θεωρητικά, είναι πιο εύκολα τα πράγματα, αλλά στο μεταπολεμικό Λονδίνο και στις δεκαετίες (’60, ’70) που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα του. Δεν είναι όμως μόνο άγαμη μητέρα. Είναι και μάνα ενός παιδιού με ελαφρά νοητική στέρηση.

Η Drabble ευφυώς βάζει τρίτο πρόσωπο να μας διηγηθεί την ιστορία των δύο. Δίνει στο αναγνώστη την απαραίτητη αποστασιοποίηση και ουδετερότητα σ’ ένα θέμα που τότε ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Επειτα είναι το επάγγελμα της Τζες. Ανθρωπολόγος. Με αυτόν τρόπο εξασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει μόνο προκατάληψη, ήτοι ο μορφωμένος αντιμετωπίζει καλύτερα τέτοιες καταστάσεις εν αντιθέσει με τον αμόρφωτο και την καχυποψία. Ο αναγνώστης αγωνιά μαζί τους, συμπάσχει και λόγω του αφηγητή – τρίτο πρόσωπο, παρακολουθεί τις εξελίξεις. Σε οικογενειακό, κοινωνικό επίπεδο.

Ο λόγος της Drabble αποπνέει σιγουριά, ηρεμία, ασφάλεια. Διαβάζοντας το «Μωρό από το ατόφιο χρυσάφι» καταλαβαίνεις ότι η ψυχραιμία και η προσπάθεια κατανόησης είναι που επικρατούν. Η ανησυχία, το άγχος, υπάρχουν φυσικά, αλλά εντάσσονται αρμονικά στη ζωή μιας γυναίκας μόνης. Αυτό, όμως, που εντυπωσιάζει είναι η ψυχρή ειρωνεία και η κομψή σάτιρα που λούζει στο φως όλες τις παθογένειες της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που πάσχισε να αφήσει τον συντηρητικό και παράλογο τρόπο διαχείρισης.

Φυσικά, δεν μπορεί να μη γίνει αναφορά στη μετάφραση της Κατερίνας Σχινά. Ο λόγος της Drabble πυκνός σε νοήματα και με επιστημονικές ορολογίες και ανθρωπολογικές – κοινωνιολογικές αναφορές δεν θα ήταν εύκολος.

info:

«Μωρό από ατόφιο χρυσάφι», Margaret Drabble
Μετ: Κατερίνα Σχινά, Εκδ. Πόλις

μαργκαρετ2

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία και παρά την αγάπη και την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, συνεχίζει να ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, κάνοντας βιβλιοπαρουσιάσεις