Miles Davis

24 χρόνια απών αλλά πανταχού παρών

| 29/09/2015

Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό ενός μουσικόφιλου όταν ακούει το όνομα Miles Davis είναι μια λέξη: ιδιοφυία. Είκοσι τέσσερα χρόνια πέρασαν από την ημέρα (28/9/1991) που αυτή η μεγάλη προσωπικότητα της jazz και της παγκόσμιας μουσικής άφησε τα εγκόσμια, αλλά η επιρροή και η παρακαταθήκη που άφησε πίσω του, τον κρατούν ζωντανό για πάντα…

Γεννημένος το 1926 μεγάλωσε σε μια εύπορη οικογένεια στο Saint Louis, όμως από τα πρώτα εφηβικά του χρόνια «ερωτεύτηκε» την τρομπέτα. Απέκτησε την πρώτη, μόλις στα 13 του χρόνια, ενώ η συναυλία του μεγάλου jazz τρομπετίστα Dizzy Gillespie στην πόλη του, το 1941, αποτέλεσε το ορόσημο στη μετέπειτα ζωή του, αφού έπαψε να ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός του αγαπημένου του πνευστού.

don-hunstein-miles-davis-porgy-and-bess-recording1

Έβαλε στόχο ζωής να πάει στη Νέα Υόρκη και να παίξει jazz και το 1944, στα 18 του, βρισκόταν ήδη εκεί. Από εκεί και πέρα ξεκινάει μια μνημειώδης, θρυλική πορεία για τον Miles, που -κατά τα λεγόμενα των ιστορικών της μουσικής και των «μυημένων»- επηρέασε όσο λίγοι την πορεία της παγκόσμιας (και όχι μόνο της jazz) μουσικής, με τις τεχνοτροπίες και τις καινοτομίες που εισήγαγε!

Πέραν όλων των άλλων όμως, ο Miles Davis υπήρξε και μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Η πολυετής εξάρτηση του από τα ναρκωτικά, του έβγαζε τη «σκοτεινή πλευρά» του χαρακτήρα του. Εκκεντρικότητες, τσακωμοί με συναδέλφους του, και πολλά άλλα… Μια εξάρτηση που κόντεψε αρκετές φορές να τον οδηγήσει στο θάνατο, αλλά πάντα έβγαινε νικητής. Μάλιστα την εξαετία 1975-1981, αποσύρθηκε εντελώς από το προσκήνιο, δίνοντας μάχη να απεξαρτηθεί. Κανένας δίσκος, κανένα live για έξι ολόκληρα χρόνια, ώσπου επανήλθε πιο δυνατός από ποτέ, συνεχίζοντας να χαράσσει νέους δρόμους, ενώ κάθε του δουλειά συζητιόταν περισσότερο από την προηγούμενη!

miles-davis-611618-1902x2748-hq-dsk-wallpapers

Στιγμές που χάραξαν τη μουσική πορεία του Miles και που θεωρείται ότι άσκησαν επιρροή γενικότερα στη σύγχρονη μουσική είναι οι δίσκοι “Birth of the cool” (1950), “Kind of blue” (1959-o εμπορικότερος και κατά πολλούς σημαντικότερος δίσκος στην ιστορία της jazz), “Bitches Brew” (1969-εδώ ο Miles γράφει ξανά ιστορία, εφευρίσκοντας ουσιαστικά την jazz fusion), “Doo Bop” (1991-πρώτη παγκοσμίως εμφάνιση της λεγόμενης jazz rap με τον Miles να δημιουργεί νέες καταστάσεις ως και λίγο πριν το θάνατο του..).

Δεκάδες είναι επίσης οι δίσκοι που θεωρήθηκαν σημαντικοί. Όσους τίτλους κι αν θυμηθούμε, πιθανόν να είναι λίγοι: «In a silent way»,  «Relaxin», «Walkin», «Cookin», «Steamin with Miles Davis Quintet», «Sketches of Spain», «Miles Smiles», «Live-Evil», «Fire Babes», «Panthalassa», «Pangea», «Tutu» και τόσοι άλλοι, αφού πέρα από leader υπήρξαν και πολλοί δίσκοι που μετείχε ως απλός μουσικός, αφήνοντας κι εκεί το στίγμα του, με κορυφαία στιγμή ίσως το «Something Else» του Cannonball Adderlay.

Ο Miles Davis έγραψε, επίσης, μουσική και για τον κινηματογράφο με το soundtrack της ταινίας του Louis Malle «Ασανσέρ για δολοφόνους» (1958) να θεωρείται από τα κορυφαία όλων των εποχών. Εμφανίστηκε και ως ηθοποιός σε ταινίες και σήριαλ στις δεκαετίες του 1970 και 1980, ενώ η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Miles», έχει γίνει ανάρπαστη παγκοσμίως (κυκλοφορεί και στα ελληνικά και διαβάζεται απνευστί!).

Πέθανε σε ηλικία 65 ετών, στις 28 Σεπτέμβρη του 1991, στην Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια.