IN MUTE ‘14

Μιχάλης Μοσχούτης: Η βωβά κινούμενη εικόνα συναντά τον ήχο που της αρμόζει!

| 23/10/2014

Από την Παρασκευή 24 μέχρι και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί για δεύτερη φορά στην Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων Και Τεχνών το ετήσιο φεστιβάλ InMute (δείτε εδώ). Πρόκειται για μια τολμηρή εκδήλωση που είναι αφιερωμένη σε βωβές ταινίες και σύγχρονη μουσική, η οποία έχει δημιουργηθεί ειδικά για να τις συνοδεύει και εκτελείται ζωντανά σε έναν συνδυασμό ασυνήθιστο και σαφώς πρωτοποριακό, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Ο εμπνευστής και επιμελητής – και κιθαρίστας, ιδιοκτήτης στούντιο και ηχολήπτης ως προς την κανονική του ιδιότητα – του InMute, Μιχάλης Μοσχούτης, μας μίλησε για τις ιδέες που εμφορούν την εφετινή διοργάνωση του και τους, υπόρρητους ή μη, σκοπούς τους οποίους προσπαθεί να εκφράσει ή και να πραγματώσει.

Η αφετηρία του InMute είναι η εικόνα ή ο ήχος;

Υπάρχουν άνθρωποι της εικόνας και άνθρωποι του ήχου. Το καλό με το InMute είναι ότι αφορά εξίσου και τους δύο αυτούς «τύπους», ερχόμενος στο φεστιβάλ  κάθε θεατής/ακροατής έχει την δική του αφετηρία.

Θα συνόψιζες το κύριο αίτημα του InMute ως «εικόνες που αναζητούν τον ήχο τους» (ο οποίος, για οποιονδήποτε λόγο, δεν βρίσκεται εκεί αν και θα μπορούσε, ίσως και θα έπρεπε) ή «ήχοι οι οποίοι έρχονται να συναντήσουν εικόνες που ήταν ήδη εκεί σαν να τους περίμεναν για να δώσουν την οπτική διάσταση τους»;

Ήχοι και εικόνες μας προσφέρονται για να τις μετατρέπουμε, να τις επαναπροσδιορίζουμε αλλά και να επανεξετάζουμε την σχέση μας με αυτές. Δεν γνωρίζω ποιο είναι το κύριο αίτημα του InMute, όποιο και αν είναι πάντως σίγουρα έχει να κάνει με τον άνθρωπο ως δημιουργό, θεατή και ακροατή.

Δανάη Στεφάνου, Γιώργος Κοτσώνης

Δανάη Στεφάνου, Γιώργος Κοτσώνης

Εσύ προσωπικά – ως επιμελητής του InMute – θεωρείς τον εαυτό σου μουσικό, soundmaker, curator, τι ακριβώς;

Ως επιμελητής. δηλαδή curator, είμαι απλά…curator!

Ποιες είναι οι διαφορές στον σχεδιασμό/προγραμματισμό του εφετινού InMute σε σχέση με το περυσινό;

Κατ’ αρχήν η εφετινή διοργάνωση είναι μεγαλύτερη, τριήμερης διάρκειας και έχει δέκα ταινίες ενώ η περυσινή μόλις τέσσερις. Μια άλλη βασική διαφορά σε σχέση με πέρυσι είναι ότι, πέραν από μεγάλου μήκους ταινίες της δεκαετίας του ‘20, η εφετινή έχει πειραματικές ταινίες μικρού μήκους από την ίδια δεκαετία μέχρι εκείνη του ‘60 αλλά και μια σύγχρονη βωβή ταινία και ένα video score. Το πρόγραμμα λοιπόν έχει ανοίξει προς πολλές κατευθύνσεις…

yiorgisSakellariou_

Γιώργης Σακελλαρίου

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept ή έστω κεντρική ιδέα στο InMute ‘14;

Βωβά κινούμενη εικόνα και σύγχρονη μουσική.

Επιλέγεις τους μουσικούς που συμμετέχουν με κριτήριο το να σου αρέσει η δουλειά τους, να τους γνωρίζεις προσωπικά ή κάποιο άλλο;

Τόσον επειδή μου αρέσει η δουλειά τους όσο και γιατί η δουλειά τους έχει σχέση και με το θέμα του InMute, με κάποιον τρόπο όλοι οι συμμετέχοντες στο  InMute έχουν ασχοληθεί με την σχέση ήχου και εικόνας. Βέβαια τυχαίνει κάποιους να τους γνωρίζω προσωπικά και αυτό βοηθάει στο να βρίσκουμε μαζί την ταινία που ταιριάζει πιο πολύ στην δουλειά τους.

Προτιμάς οι συμμετέχοντες μουσικοί να προέρχονται κυρίως από την electronica ή τον αυτοσχεδιασμό;

Το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού ούτως ή άλλως είναι εκ προοιμίου κεντρικό στο InMute. Αν ως electronica εννοείς γενικότερα την ηλεκτρονική μουσική ναι, οι περισσότεροι από τους μουσικούς χρησιμοποιούν και ηλεκτρονικά μέσα. Αλλά αυτό που κυρίως με ενδιαφέρει δεν είναι το μέσο αλλά ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουν το φαινόμενο του ήχου.

Πες μου λίγα πράγματα για την Vicki Bennett και την δουλειά της και γιατί την επέλεξες ενώ δεν κάνει ταινίες.

Η Vicki Bennett στην ουσία κάνει κολάζ από ήδη υπάρχον οπτικό και ακουστικό υλικό επανατοποθετώντας έτσι γνωστά στοιχεία της ποπ κουλτούρας σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Με τον τρόπο αυτό αλλάζει το νόημα του περιεχομένου και τίθεται το ερώτημα της αυθεντικότητας, της μοναδικότητας καθώς και της ιδιοκτησίας του αρχικού έργου. Η δουλειά της Vicki Bennet  έχει και ένα ακτιβιστικό χαρακτήρα καθώς αρκετές φορές οι παραστάσεις της έχουν διακοπεί λόγο «παραβίασης» πνευματικών δικαιωμάτων ταυτόχρονα όμως το έργο της έχει και μια έντονη δόση χιούμορ. Για το InMute πέραν από το «Consequences (One Thing Leads To Another)» το οποίο θα προβληθεί στα πλαίσια των παράλληλων δράσεων, αρχικά επιλέξαμε το «Notations» γιατί είναι ένα video score, δηλαδή ένα βωβό βίντεο το οποίο παίζει το ρόλο της παρτιτούρας για τους μουσικούς που βρίσκονται στην σκηνή. Το συγκεκριμένο έργο αφορά και στο κεντρικό θέμα του InMute, είναι ένα βίντεο -κολάζ από πολλές σκηνές του κινηματογράφου το οποίο έχει δημιουργηθεί με σκοπό να ερμηνεύεται ζωντανά επί σκηνής από μουσικούς που ασχολούνται με τον αυτοσχεδιασμό.

Vicki Bennett

Και γιατί στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνεται και μια σύγχρονη ταινία όπως το  «Cowards Bend The Knee»;

Κατά πρώτον επειδή είναι εκπληκτική ταινία, το ότι επιπλέον είναι βωβή και σύγχρονη την κάνει να είναι ακόμα πιο ιδανική για το InMute. Το θεωρώ πολύ σημαντικό ότι στο εφετινό πρόγραμμα ξεκινάμε από την δεκαετία του ‘20 και φτάνουμε στον εικοστό πρώτο αιώνα. Ιδανικά θα ήθελα να δημιουργηθεί ένα μπέρδεμα σχετικά με το τι είναι παλιό και τι νέο!

Η παρουσία του «Κοινωνική Σαπίλα» οφείλεται στο ότι ήταν πρόκληση να το συμπεριλάβεις στο πρόγραμμα ή απλά στο ότι είχες την δυνατότητα να το έχεις;

Όσο περίεργο και αν ακούγεται ήταν η ταινία που δυσκολεύτηκα περισσότερο να βρω. Σίγουρα δεν ήταν χάρη ευκολίας που την συμπεριέλαβα στο πρόγραμμα, το αντίθετο θα έλεγα, μάλλον ήταν λόγω μιας προσωπικής εμμονής.

Και γιατί επέλεξες για το κλείσιμο μια εμβληματική μεν ταινία του Καρλ Ντράγερ η οποία όμως έχει προβληθεί στην Ελλάδα και όχι μιαν άλλη άγνωστη στο κοινό όπως οι υπόλοιπες; Ποιος είναι ο λόγος που κάλεσες τον συγκεκριμένο μουσικό για να την επενδύσει και όχι κάποιον άλλο;

Δεν θα έλεγα ότι όλες οι ταινίες του φεστιβάλ είναι άγνωστες, απλά το «The Passion Of Joan Of Arc» είναι μια από τις πιο γνωστές ταινίες στην Ιστορία του κινηματογράφου. Ο Jacob Kirkegaard θα προσεγγίσει  εννοιολογικά την συγκεκριμένη ταινία, το soundtrack που θα παρουσιάσει θα αποτελείται από φωνητικά θρησκευτικά έργα του δεκάτου τετάρτου αιώνα τα οποία θα έχει επεξεργαστεί σε υπολογιστή, κυρίως επιμηκύνοντας τα σε διάρκεια (time-stretch). Προφανώς η ταινία έχει προβληθεί πολλές φορές στην Ελλάδα, μόνον οι Silent Move που έπαιξαν στο περυσινό InMute την είχαν παρουσιάσει δύο φορές στο «Τριανόν» και σίγουρα έχει προβληθεί και άλλοτε στην Αθήνα όμως  για πρώτη φορά θα γίνει αυτό με την συγκεκριμένη ηχητική προσέγγιση.

Δεν είναι λίγο οξύμωρο ότι κάτι τόσο πρωτοποριακό, ίσως ακόμα και ανατρεπτικό, όσο το InMute βρήκε στέγη στην…Στέγη Γραμμάτων Και Τεχνών και όχι σε έναν πιο underground χώρο;

Γιατί; αυτός ακριβώς δεν είναι και ένας ρόλος ύπαρξης της Στέγης; δηλαδή το να στηρίζει και την πρωτοπορία; Αλλωστε το πρωτοποριακό είναι αυτό που χρειάζεται στήριξη; σε αντίθεση με το καθιερωμένο και το mainstream που ούτως ή άλλως έχει την στήριξη του ευρύτερου κοινού.

Και τέλος, υπάρχουν ήδη κάποια σχέδια για το InMute ’15;

Σχέδια συγκεκριμένα όχι ακόμα αλλά πολλές σκέψεις και ιδέες σίγουρα υπάρχουν και με το παραπάνω!

InMute ’14, στη Στέγη from SGT | OCC on Vimeo.

Το πρόγραμμα του InMute ’14 έχει ως εξής:

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου

Rhythmus 21 (Hans Richter, 1921)

Rhythmus 23 (Hans Richter, 1923)

Διάρκεια: 8′

Μουσική: Γιώργος Κατσάνος (analog synth, amplified objects)

Dog Star Man: Part I (Stan Brakhage, 1962)

Διάρκεια: 30′

Μουσική: Γιώργης Σακελλαρίου (laptop, tapes)

Emak-Bakia (Man Ray, 1927)

Διάρκεια: 18′

Μουσική: Balinese Beast (Γιώργος Αξιώτης: electronics, Ιλάν Μανουάχ: σαξόφωνο, electronics)

Aleph (Wallace Berman, 1958-76)

Διάρκεια: 7′

Early Abstractions, Nos. 1-4, 7 & 10 (Harry Smith, 1946-57)

Preserved by Anthology Film Archives, New York

Διάρκεια: 22′

Μουσική: Mike Cooper (steel guitar)

Σάββατο 25 Οκτωβρίου

Notations (Vicki Bennett, 2013)

Διάρκεια: 30′

Μουσική: Acte Vide (Δανάη Στεφάνου: πιάνο, Γιάννης Κοτσώνης: electronics)

Cowards Bend the Knee (Guy Maddin, 2003)

Διάρκεια: 60′

Μουσική: Philip Jeck (turntables, electronics)

Κυριακή 26 Οκτωβρίου

Κοινωνική Σαπίλα (μια περφόρμανς βασισμένη στην ομώνυμη ταινία του Στέλιου Τατασόπουλου, 1932)

Διάρκεια: 25′

Μουσική & Video: Voltnoi & Quetempo

The Passion Of Joan Of Arc (Carl Theodor Dreyer, 1928)

Διάρκεια: 82′

Μουσική: Jacob Kirkegaard (laptop)

Οι προβολές ξεκινούν στις 21.00 και τα εισιτήρια κοστίζουν 18 για κάθε ημέρα (10 για όσους έχουν ατέλεια και 5 για τους ανέργους), 28 για το διήμερο και 40 ευρώ για το τριήμερο.