Κατηγορηματική αποδοκιμασία για το κλίμα εθνικισμού στις ΗΠΑ

Οι 5 υποψήφιοι για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, ενωμένοι ενάντια σε Trump

| 25/02/2017

Σε συνέχεια της δήλωσης του Asghar Farhadi (του πολυβραβευμένου Ιρανού σκηνοθέτη… και με Όσκαρ) πριν ένα περίπου μήνα και την άρνηση του να παρευρεθεί, αν και εκ νέου υποψήφιος, στην «γιορτή» των Όσκαρ, λόγω της λογικής και της ηθικά σωστής – για έναν καλλιτέχνη που παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του -, αντίθεσης του στη ρατσιστική και αντιδραστική πολιτική των αμερικάνικων παραγόντων και συγκεκριμένα του Donald Trump ενάντια στους πρόσφυγες και στους μετανάστες και εν γένει ενάντια στους λαούς της Μέσης Ανατολής, ο ίδιος μαζί με τους άλλους τέσσερις υποψήφιους για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, – της ίσως πιο ενδιαφέρουσας και πιο αξιοκρατικής κατηγορίας του οσκαρικού «πανηγυριού» -, προς τιμή τους, ενώθηκαν και βγάλανε κοινή ανακοίνωση, βάζοντας στην άκρη τα αριβιστικά «ποιος θα πάρει το αγαλματίδιο», έδειξαν το ποιόν τους που αντιστοιχεί στην κινηματογραφική τους δημιουργία, και παίξανε τον ρόλο τους ως πολιτικές προσωπικότητες, ό,τι και να σημαίνει αυτό για την «καριέρα» τους, διότι ως συνήθως οι «ακαδημίες» και τα πολυεθνικά στούντιο, δεν ξεχνάνε…

Δημοσιεύουμε ολόκληρη την ανακοίνωση:

«Εκ μέρους όλων των υποψήφιων, θα θέλαμε να εκφράσουμε την ομόφωνη και κατηγορηματική μας αποδοκιμασία για το κλίμα φανατισμού και εθνικισμού που βλέπουμε σήμερα στις ΗΠΑ και σε πολλές άλλες χώρες, σε τμήματα του πληθυσμού και πρώτα από όλα δυστυχώς, ανάμεσα στους πολιτικούς ηγέτες.

Ο φόβος που δημιουργείται διαιρώντας μας σε φύλα, σε χρώματα, σε θρησκείες και ανάλογα με την σεξουαλικότητα ως μέσο για να δικαιολογήσουν τη βία, καταστρέφει τα πράγματα στα οποία βασιζόμαστε – όχι μόνο ως καλλιτέχνες, αλλά και ως άνθρωποι: η πολυμορφία των πολιτισμών, η ευκαιρία να εμπλουτιστούμε με το φαινομενικά «ξένο» και η πεποίθηση πως οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να μας αλλάξουν προς το καλύτερο. Τα διχαστικά τείχη αποτρέπουν τους ανθρώπους από το να βιώσουν κάτι απλό αλλά και θεμελιώδες: την ανακάλυψη πως δεν είμαστε τόσο διαφορετικοί.

Έτσι, αναρωτιόμαστε: Τι μπορεί να κάνει ο κινηματογράφος; Αν και δεν θέλουμε να υπερεκτιμούμε τη δύναμη των ταινιών, πιστεύουμε ότι κανένα άλλο μέσο δεν μπορεί να προσφέρει τέτοια βαθιά γνώση πάνω στις συνθήκες των άλλων λαών και να μετατρέψει τα συναισθήματα του μη οικείου σε περιέργεια, συμπάθεια και συμπόνια – ακόμη και για εκείνους τους λαούς που μας έχουν πει πως είναι εχθροί μας.

Ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, την Κυριακή, αρνούμαστε να σκεφτούμε με την λογική των συνόρων. Δεν πιστεύουμε πως υπάρχει καλύτερη χώρα, καλύτερο φύλο, καλύτερη θρησκεία ή καλύτερο χρώμα. Θέλουμε το βραβείο να σταθεί ως σύμβολο ενότητας μεταξύ των εθνών όπως και ελευθερίας των τεχνών.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι κάτι που πρέπει να υποβάλεις αίτηση για να τα έχεις. Απλώς υπάρχουν – για όλους. Για το λόγο αυτό, αφιερώνουμε αυτό το βραβείο σε όλους τους ανθρώπους, καλλιτέχνες, δημοσιογράφους και ακτιβιστές που εργάζονται για την προώθηση της ενότητας και κατανόησης, και οι οποίοι υπερασπίζονται την ελευθερία της έκφρασης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας – αξίες, των οποίων η προστασία είναι τώρα πιο σημαντική από ποτέ. Αφιερώνοντας το Όσκαρ σε αυτούς, θα θέλαμε να εκφράσουμε σε αυτούς τον βαθύ μας σεβασμό και την αλληλεγγύη μας.»

Martin Zandvliet – Land of mine (Δανία)

Hannes Holm – A Man called Ove (Σουηδία)

Asghar Farhadi – The Salesman (Ιράν)

Maren Ade – Toni Erdmann (Γερμανία)

Martin Butler, Bentley Dean – Tanna (Αυστραλία)

*Η μετάφραση της δήλωσης είναι του συντάκτη για Toperiodiko.gr

Γεννημένος το 1984 στην Λάρισα, εγκλωβισμένος για κάποια χρόνια στην Ιταλία, αντί να μάθει να ξυπνάει στις αίθουσες δικαστηρίων έμαθε να βρίσκεται στις αίθουσες κινηματογράφου καθώς και πίσω από φωτογραφικές μηχανές. Έκτοτε γράφει για ταινίες και για σινεμά (καθώς και για ό,τι άλλο σκέφτεται) και φωτογραφίζει για φωτορεπορτάζ και για ευχαρίστηση. Είναι μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) και της Επιτροπής κρίσης και αξιολόγησης του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ).