Pandώra-Project in progress

 Πανδώρα: Η πρώτη θνητή γυναίκα, το κατάλοιπο της μετάβασης από την μητριαρχία στην πατριαρχία, για κάποιους η αιτία όλων των δεινών τής ανθρώπινης μοίρας.

Pandώra – Project in progress: Το μακρύ εικαστικό -και όχι μόνο- ταξίδι τής Έλυας Ηλιάδη, που ξεκινάει από συναντήσεις στο διαδίκτυο και απλώνεται σε πραγματικές πλατείες, καφενεία και χώρους τέχνης σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και με κάποιο τρόπο ξορκίζει τα δεινά…

Η ιστορία τού ταξιδιού αυτού ξεκινάει από το facebook και το ανήσυχο –και σκανδαλιάρικο- μυαλό τής Έλυας. Η εικαστικός αρχίζει να ανεβάζει κομμάτια-θραύσματα από το έργο που δημιουργεί στο εργαστήριό της, χωρίς ποτέ κανείς να μπορεί να δει το έργο ολόκληρο. Σα να ακολουθεί το δρόμο τού Ντεριντά το έργο αυτό… αποδομείται από μόνο του και αυτό-παρουσιάζεται για να το κάνει ο καθένας ό,τι θέλει… Ο κόσμος που παρακολουθεί τα κομμάτια αυτά, αρχίζει να ανταποκρίνεται.

Κάπως έτσι, και με τη συμμετοχή κι άλλων μορφών τέχνης, αρχίζει να ψάχνει να βρει κι άλλα κομμάτια και το ταξίδι  συνεχίζεται σε πραγματικούς τόπους. Η Έλυα, εδώ και δύο χρόνια, ταξιδεύει από το νότο προς τον βορρά καλουπώνοντας εκατοντάδες χέρια ανά την επικράτεια μέσα από τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Άρχισε να δέχεται προσκλήσεις από ανθρώπους που επιθυμούσαν να συμπεριληφθούν στο διαδραστικό αυτό εγχείρημα και να συμβάλουν στην διαμόρφωσή του. Τα καλούπια των δαχτύλων τους είναι συγκεντρωμένα στο εργαστήριο τής Έλυας, μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος αυτός, πράγμα που θα συμβεί κατά το καλοκαίρι, όταν ο αριθμός των χεριών φτάσει τις 3.000 και τα δάχτυλα αυτά αποτελέσουν κομμάτια ενός τρισδιάστατου έργου.

Η Τέχνη είναι πάνω από όλα ένα δώρο

Ρωτάμε την Έλυα Ηλιάδη να μας πει δυο πράγματα για το ταξίδι αυτό.

Γιατί, λοιπόν, το όνομα Πανδώρα;

Καταρχάς, το όλο αυτό εγχείρημα  ήταν, και ακόμη είναι, κάτι πολύ πρωτόγνωρο για μένα, σαν ένα «κουτί», που ανοίγοντάς το έχω να αναμετρηθώ με τους φόβους μου, τις αναστολές μου και  τις συνήθειες μου. Είναι ένας τόπος άγνωστος, στον οποίο προσκαλώ κ άλλους στο να τον ανακαλύψουμε μαζί.

Τώρα,  εκτός από την κατά Ησιόδου ιστορία, το Πανδώρα υπήρξε επίσης και ένα άλλο προσωνύμιο, μαζί με το Ανησιδώρα, των θεοτήτων της γης (Γαία, Δήμητρα, Περσεφόνη, Εκάτη κτλ) που συνδέονται άμεσα με τη γονιμότητα και τη δυνατότητα να προσφέρει τα αγαθά της στην ανθρωπότητα. Η ίδια η δημιουργική διαδικασία είναι μια λειτουργία γόνιμης παραγωγής και το έργο ένα αγαθό που ανήκει σε όλους. Η Τέχνη είναι πάνω από όλα ένα δώρο.

Τι συμβαίνει όση ώρα οι άνθρωποι κάθονται απέναντί σου και τους βάζεις γάζες στο χέρια για να πάρεις τα καλούπια τους;

Στα επτά χρώματα που δουλεύω, υπάρχουν αντίστοιχα επτά ερωτήσεις. Όση ώρα λοιπόν εγώ εργάζομαι με τις γάζες, ο άνθρωπος που ποζάρει πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα που του θέτω. Είναι μέρος της διαδικασίας, είναι το λεκτικό «ανάμεσά» μας, ένα πολύ προσωπικό «κάτι» του καθενός που συνοδεύει το καλούπι…εκεί συμβαίνουν και τα περισσότερα!

Πώς αποφασίζεις σε ποιο μέρος θα πας κάθε φορά; Ποιος είναι ο τελευταίος σου σταθμός μέχρι στιγμής;

Καθώς το έργο είναι διαδραστικό, πρέπει να υπάρχει κάποιος ή κάτι που να με πείσει πως στο συγκεκριμένο μέρος υπάρχει, ας πούμε,  ισχυρή αλληλεπίδραση. Πηγαίνω μόνο κατόπιν πρόσκλησης, γιατί πρέπει να υπάρχει πάντα ένας ισχυρός μεσολαβητής ώστε να γίνεται πιο εύκολα αποδεκτή η όλη διαδικασία. Από την άλλη, οι χώροι πρέπει να έχουν σχέση με το αντικείμενο, κυρίως γιατί ένας χώρος Τέχνης είναι ένας τόπος ασκημένος στη φαντασία, άρα και πιο ευρύχωρος. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, δουλεύω σε μέρη όσο το δυνατόν πιο ουδέτερα, π.χ. η πλατεία ενός χωριού. Ο τελευταίος μου σταθμός ήταν η Φλώρινα, στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Κάτω από ποιο χρώμα βρίσκεται τώρα το έργο;

Διανύουμε το κυανό.

Έχεις να αναφέρεις στιγμιότυπα από το μέχρι τώρα ταξίδι που, για κάποιον λόγο, σου εντυπώθηκαν;

Είναι πάρα πολλά, αλλά το να τα διηγηθώ είναι σαν να προδίδω την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που πέρασαν από το τραπέζι μου….ίσως το πιο εντυπωσιακό από όλα  είναι αυτή η μεταξύ μας συνενοχή, η μυστική αυτή συμμαχία, ένας ομφάλιος λώρος που δημιουργείται ανάμεσα μας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ή καλύτερα εκτός χρόνου. Είναι η συνάντηση με τον «άλλο»!

Αν θέλετε, λοιπόν, να αφήσετε το δακτυλικό σας αποτύπωμα σε ένα τρισδιάστατο έργο, μπορείτε να συμμετέχετε στο project αυτό. Από τα τελικά χυτά κομμάτια, ένα θα επιστραφεί στον κάθε ένα που έχει ποζάρει σαν αντάλλαγμα για τη συνεισφορά του.

Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.facebook.com/Pandwraproject