Μπράβο στα «Παράσιτα» θα πούμε, στα Όσκαρ ποτέ!

Τι γίνεται παράσιτα συστημικοί; Θα βγάλετε ποτέ κάποιον καλλιτέχνη της προκοπής, που να αξίζει, που να τιμάει την ιδιότητα του ολοκληρωμένα ή πάντοτε στων άλλων, στων υπογειωμένων θα ανήκει η ηθική και αισθητική υπεροχή;

Για πόσο θα αναγκάζεστε να βραβεύετε αυτό που δεν θέλετε ούτε καν να έχει υπάρξει;

Ένας σκηνοθέτης που βλέπει ως συλλογική διαδικασία την κινηματογραφική τέχνη, έρχεται από μια χώρα που την έχετε αποικία σας και ξεκαθαρίζει πως αν υπάρχει ένας τουλάχιστον λόγος για να μαθαίνουμε να φτιάχνουμε σινεμά και τέχνη είναι για να μιλάμε ξεκάθαρα. Κι ας είναι κορεάτικα τα καταλαβαίνουμε όλα λέξη προς λέξη: δεν είναι οι γλώσσες που μας χωρίζουν, ο καπιταλισμός είναι.

Τα Όσκαρ της χολιγουντιανής βιομηχανίας αποφάσισαν να ακολουθήσουν μια πετυχημένη τακτική για να μην φανεί η όλη απατηλή φύση τους: αναγκάστηκαν να βραβεύσουν τον πιο καθαρό καθρέπτη της σημερινής παγκόσμιας κοινωνικής κατάστασης που τα ίδια, με νύχια και με δόντια, αποκρύπτουν. Γιατί ξέρουν πως αύριο μεθαύριο θα το εκμεταλλευτούν.

Άφεση αμαρτιών δηλαδή για αυτά, ένα σκαλοπάτι πάνω σε εκτίμηση ως αξιόλογος και δημοκρατικός και κουλτούρας θεσμός στη κοινή αντίληψη. Δικό τους είναι το τελικό κέρδος καθώς μοιάζουν να θυσιάζουν για λίγο τους άμεσους στόχους τους αν είναι να φτάνουν σε αυτούς μονίμως. Σταθερά και απρόσκοπτα. Με λίγα λόγια: Ένας αυτός και για μια χρονιά, δέκα και βάλε χρόνια αυτά στο απυρόβλητο.

Και στη τελική ποιοι είναι αυτοί της Ακαδημίας (παραγωγοί και παράγοντες εκτός των άλλων) που μας έχουν επιβάλει να τους θεωρούμε πως είναι οι τελικοί, οι πιο αδιαμφισβήτητοι κριτές και αξιολογητές των έργων τέχνης; Καθώς στις ΗΠΑ στήσανε την βιομηχανία τους και εκεί και τους θεσμούς αξιολόγησης τους, να κερδίζουν credits από την δουλειά καλλιτεχνών και εμείς να τους χρωστάμε κιόλας, παραπάει.

Αλλά δεν πειράζει: το πόστερ της ταινίας δείχνει ακριβώς πώς και πόσο σαθρά είναι όλα στημένα.

Ο Bong Joon Ho βραβεύτηκε. Ο Bong Joon Ho μόλις μπήκε και στην μαύρη λίστα τους.