Political Economy for the Masses. Με χιουμοριστική διάθεση

| 29/04/2014

Τι να ‘ναι αυτά τα CDS και τα swaps και ποιος ανεβάζει τα spreads; Από που εκπορεύεται το πρωτογενές πλεόνασμα και ποια η σχέση του με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών; Τι έχουν να πουν οι οίκοι αξιολόγησης και ποια είναι η γνώμη των hedge funds;

Η οικονομική ορολογία που χρησιμοποιείται στα δελτία ειδήσεων είναι για τον περισσότερο κόσμο εξίσου κατανοητή με την αργκό που χρησιμοποιούν καμένοι gamers, κάγκουρες που δε χάνουν κόντρα στην παραλιακή ή άλλα είδη nerd με τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Με τη διαφορά ότι κανένας, ποτέ και πουθενά δεν θα ισχυριστεί, ότι οι μισθοί πρέπει να πέσουν στα 500 ευρώ για να «fullάρει mana» το ξωτικό τους ή να γίνουν απολύσεις επειδή «η μεγάλη στροφορμή δυσκολεύει την πρόσφυση, όταν ροπιάσει» (ή something like that) το κωλοφτιαγμένο τους.

Η συγκεκριμένη  στήλη αναλαμβάνει το ιερό καθήκον της διαφώτισης των μαζών πάνω σε οικονομικές έννοιες και όρους. Με απλά λόγια, καθημερινά παραδείγματα και χιουμοριστική διάθεση. Γιατί η ουσία, ακόμα και των πιο σύνθετων ζητημάτων, μπορεί πάντα να αποδοθεί απλά:

«Οικονομική κρίση είναι ένα μεγάλο παλούκι που έχουν οι καπνέμποροι στον κώλο τους, και θέλουν να το βγάλουν από τον δικό τους κώλο και να το βάλουν στον δικό σας. Θέλετε;

Ποιος το ‘θέλε; Έτσι οργανώθηκε μια από τις μεγαλύτερες απεργίες στην Καβάλα».

Απόσπασμα από το βιβλίο τού Χρόνη Μίσσιου, «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς», σχετικά με τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929-32.

* Γιάννης Βαρδαλαχάκης, οικονομολόγος, εκπαιδευτικός, υπ. διδάκτορας Οικονομικών.