Run the Jewels: Ένα σκοτεινό βιντεοκλιπ για κάποιες από τις πιο βίαιες σύγχρονες ρίμες.

Οι Run the Jewels είναι ένα χιπ χοπ ντουέτο που δημιουργήθηκε από τους Killer Mike και El-P, το 2013. Το Run the Jewels 2 είναι το δεύτερο και πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, που κυκλοφόρησε μετά τον Οκτώβρη του 2014 και το οποίο διατίθεται και σε ψηφιακή μορφή δωρεάν στο ίντερνετ (όπως και το προηγούμενο). Το “Close Your Eyes (And Count to Fuck)” είναι ένα από τα δυνατότερα κομμάτια αυτού του δίσκου, στο οποίο συμμετέχει και ο Jack De La Rocha των -πάλαι ποτέ- Rage against the Machine. Λίγες μέρες πριν, οι RtJ κυκλοφόρησαν το βιντεοκλιπ που συνοδεύει το κομμάτι. Με αυτή την αφορμή ας πούμε λίγα λόγια, όχι μόνο για το κομμάτι και το βιντεοκλιπ, αλλά και για το ντουέτο που ταράζει εδώ και δύο χρόνια τη χιπ χοπ σκηνή των ΗΠΑ…

Οι Run the Jewels τόσο με τα τραγούδια και τις ρίμες τους, όσο και με τις δηλώσεις – παρεμβάσεις τους, έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το φαινόμενο αστυνομικής βίας και των κινηματικών απαντήσεων που έχει δεχτεί αυτή, από το προηγούμενο καλοκαίρι και μετά, σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ. Γενικώς πέρα από την αδιαπραγμάτευτη oldschool, σκοτεινή και βίαιη ηχητικά rap φυσιογνωμία τους, είναι τύποι που καταθέτουν μια κοινωνικά και πολιτικά προβληματισμένη και μαχητική άποψη.

Των παραπάνω λόγων το αληθές αποτυπώνει και το βιντεοκλίπ που κυκλοφόρησαν την προηγούμενη εβδομάδα για το κομμάτι “Close Your Eyes (And Count to Fuck)”. Σε μία συνεργασία με τον σκηνοθέτη A.G. Rojas και τους ηθοποιούς Shea Whigham (υποδύεται τον αστυνομικό, έχει παίξει σε σειρές όπως “Boardwalk Empire”, “Agent Carter”) και Keith Stanfield (υποδύεται τον νεαρό, έχει παίξει στα Short Term 12 και Selma) οι RtJ μας παραδίδουν ένα εκρηκτικό κλιπ μιας παρατεταμένης αντιπαράθεσης – μάχης, που αν και δεν είναι σαφές πως άρχισε δεν φαίνεται πιθανό να τελειώσει με κάποιον από τους δύο νικητή…

Φωτό : Pitchfork, Timothy Saccenti

Ο σκηνοθέτης δήλωσε όσον αφορά το βίντεοκλιπ :

Όταν οι Run the Jewels μου έστειλαν αυτό το κομμάτι, ήξερα ότι είχαμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα φίλμ που να σημαίνει κάτι. Ένιωσα ένα αίσθημα ευθύνης ώστε να δημιουργήσουμε ακριβώς κάτι τέτοιο. Έπρεπε να εκμεταλλευτούμε τους στίχους, την επιθετικότητα και το συναίσθημα του κομματιού, ώστε να μεταφράζεται σε ένα φιλμ που θα ανάψει μια πολύτιμη και παραγωγική συζήτηση για τη ρατσιστική βία στη χώρα αυτή. Είναι πρόκληση και όλοι το ξέραμε αυτό. Γι αυτό και ήμασταν επιφορτισμένοι με το να φτιάξουμε κάτι που να εκφράζει την ένταση της παράλογης βίας χωρίς να επισκιάζει πλήρως την ανθρωπιά μας. Για μένα, ήταν σημαντικό να πούμε μια ιστορία που δεν θα δίνει ένα απλοϊκό πορτρέτο των χαρακτήρων του “μπάτσου” και του “παιδιού”. Οι χαρακτήρες στο κλιπ δεν αποτυπώνουν τα κλασικά στερεότυπα. Είναι πολύπλοκοι άνθρωποι, πραγματικοί άνθρωποι και, ως εκ τούτου, η ισχύς έπρεπε να μετακινείται από τον έναν στον άλλο σε ορισμένα σημεία καθ όλη την διάρκεια της ιστορίας. Το φιλμ ξεκινάει και είναι σαν να παλεύουν ήδη για μέρες, είναι εξαντλημένοι και δεν καταφέρνουν να ρίξουν ούτε μια απλή γροθιά. η βία τους κοινοποιείται μέσω αδέξιων, ακατέργαστων συναισθημάτων. Έχουν ήδη ξεπεράσει την κρίση τους και έχουν μάθει να μισούν ο ένας τον άλλον. Στόχος μας ήταν το βιντεοκλιπ να τονίσει τη ματαιότητα της βίας και όχι να την εξυψώσει.

Είμαι πραγματικά υπερήφανος γι’ αυτό που  καταφέραμε, και είμαι ευγνώμων για τους ηθοποιούς μας Shea Whigham και Keith Stanfield που αφοσιώθηκαν σε αυτούς τους χαρακτήρες 100%. Έδωσαν σύνθετη ζωή σε δύο ανθρώπους που συνήθως απεικονίζονται Με απλοϊκό τρόπο-ως αρχέτυπα. Μπορώ να σας πω ότι  ημέρα του γυρίσματος μια συναισθηματικά φορτισμένη ημέρα . Είναι δύσκολο να αναπαραστήσεις στιγμές που είναι τόσο φρέσκες και διαδεδομένες στον κόσμο μας σήμερα. Μας επηρέασε όλους μας με βαθύ τρόπο. Πιστεύω όμως, ότι είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο τρόπος που αισθανόμαστε όταν βλέπουμε αυτά τα γεγονότα στην πραγματική ζωή έχει μια επίδραση πάνω μας. Είναι σημαντικό να ταυτιζόμαστε με αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι σωστό και να μη μουδιάζουμε, αφήνοντας τα συναισθήματά μας απλά να χαθούν. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτά τα συναισθήματα και να αναλάβουμε δράση, ακόμη κι αν αυτή η δράση δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, ειδάλλως θα κολλήσουμε στον ίδιο κύκλο της βίας και του μίσους.

Tο βιντεοκλιπ:

“Οι συνθήκες δημιουργούν τον “κακοποιό”. Και στον κακοποιό δίνεται ένα όραμα.
Το όραμα γίνεται όρκος: να εκδικηθεί όλους τους διεφθαρμένους.
Τους ψεύτες και τους πολιτικούς, τους κερδοσκόπους των φυλακών.
Αυτούς που σημαδεύουν χαρακώνοντας πρόσωπα, τους δουλεμπόρους ανδρών και γυναικών.
Συμπεριλαμβανομένου και του “κλήρου” που εξουσιάζει μέσω της θρησκείας.
(Θα ξεγυμνώσει τα παιδιά σας και στη συνέχεια θα πει: “ο Θεός ας τα συγχωρήσει”) “

Απόσπασμα από τους στίχους του “Close Your Eyes (And Count to Fuck)”

[hr]

Last rappers standing…

[hr]

Run the jewels σημαίνει κλέβω, ληστεύω ή -σε μια προσπάθεια πιο πιστής μεταφοράς στην αντίστοιχη ελληνική αργκό- φερμάρω.

15 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του Killer Mike στο μουσικό στερέωμα (στα πλαίσια του δίσκου Stankonia των Outkast, στο κομμάτι “Snappin’ and Trappin'”) και λίγα λιγότερα από τη γνωριμία του με έναν από τους πιο δραστήριους τύπους της underground αμερικάνικης hip hop σκηνής El-P (Mc, παραγωγός, ιδρυτής ανεξάρτητων δισκογραφικών και μουσικών κολλεκτίβων, μέλος του συγκροτήματος με το προκλητικό όνομα The Weathermen), οι RtJ σίγουρα έχουν καταφέρει να κλέψουν εντυπώσεις και διθυραμβικές κριτικές για τη μουσική και τη συνολικότερη παρουσία τους. Για τον στίχο, τη χημεία αναμεταξύ τους και τις συνεργασίες που συνάπτουν με πολλούς άλλους μουσικούς στα άλμπουμ τους.

Το Pitchfork τους χαρακτήρισε ως “last rappers standing”. Στο NME γράφτηκε πως το RTJ2 είναι ένα “κατεπείγον παρανοϊκό άλμπουμ για τους βίαιους και πανικόβλητους καιρούς που ζούμε”, ενώ υπογραμμίστηκε πως “όσο υπάρχουν οι Killer Mike και El-P το χιπ χοπ είναι σε ασφαλή χέρια”. Ενώ το Rolling Stone ονόμασε το ίδιο άλμπουμ ως “το καλύτερο ραπ άλμπουμ για το 2014″. Και η λίστα είναι μεγάλη…

Το μόνο σίγουρο είναι το εξής: Ότι ακούγοντας τα δύο στούντιο άλμπουμ τους, μπορεί κανείς να ακούσει και να δει τις “άλλες” ιστορίες της σκοτεινής πλευράς της σύγχρονης πραγματικότητας, όπως λαμβάνουν χώρα στην κάποτε ονομαζόμενη “γη της επαγγελίας” ή “καρδιά του θηρίου”.

Χωρίς απόλυτη “πολιτική ορθότητα” πολλές φορές (όπως θα την ήθελαν οι ειδικοί), αλλά με ειλικρινή, streetwise, αιχμηρή και αντικονφορμιστική ματιά. Με beats και flows που δοκιμάζουν την αντοχή των ηχείων και των καιρών μας…

[hr]

Ακούστε τους δύο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει οι RtJ :

[hr]

Run the Jewels

Run the Jewels 2

****

Φωτό : Pitchfork, Vic Michael