Σε έναν κανονικό κόσμο, ο Χρήστος, ο Βασίλης και δεκάδες ακόμη άστεγοι που ζουν γύρω από το μοναστήρι του Δαφνιού, μέχρι την Αφαία, αλλά και στις πλαγιές του Ποικίλου και του όρους Αιγάλεω, δεν θα ήταν στον δρόμο. Δεν θα κοιμόντουσαν αγκαλιά με τα ποντίκια. Δεν θα προσπαθούσαν να περνούν απαρατήρητοι για να μην τους ενοχλεί η αστυνομία.
Σύμφωνα με επίσημη έρευνα τού Πανεπιστημίου Heriot-Watt και η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό της φιλανθρωπικής οργάνωσης “Crisis”, κατά τα τελευταία επτά χρόνια έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των αστέγων
Η κατάσταση των προσφύγων και των μεταναστών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο «στρατόπεδο συγκέντρωσης», στη Μόρια της Λέσβου, γίνεται όλο και χειρότερη. Στοιβαγμένοι άνθρωποι μέσα σε…
Στις 29 του περασμένου Νοεμβρίου, ένας καταστηματάρχης στο Ντένβερ των ΗΠΑ κατέγραψε σε βίντεο την αστυνομία να ξεσκεπάζει άστεγους και να παίρνει τις κουβέρτες τους και τα άλλα λιγοστά τους υπάρχοντα, με σκοπό να τους διώξουν… με την θερμοκρασία να είναι σχεδόν μηδενική.
Στο Σαν Φρανσίσκο οι πλούσιοι ενοχλούνται από την παρουσία άστεγων στα πεζοδρόμια. Γι’ αυτό και θέλουν να τους διώξουν. Η ομορφιά και η ευταξία πάνω απ’ όλα.
Η στατιστική δεν μπορεί να αποδώσει την απελπισία. Μπορεί όμως να αποτελέσει ένα «όπλο» στα χέρια του κινήματος για να αποδομεί την συστημική προπαγάνδα που υποβαθμίζει την ανθρωπιστική τραγωδία σε διακομματικό «καυγά» των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων.
Μεσάνυχτα Δευτέρας 9/2, γυρίζω σπίτι. Δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας βλέπω έναν άστεγο άνδρα, ξαπλωμένο. Φοράει ζεστά ρούχα – αλλά η νύχτα προμηνύεται άγρια με τέτοιο ψοφόκρυο, και το μάρμαρο του πεζοδρομίου φαντάζει απειλητικό…
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή για το πρόγραμμα “Αόρατες Διαδρομές”, σύμφωνα με το οποίο, οι ίδιοι οι άστεγοι θα ξεναγούν εγχώριους και μη “τουρίστες” στα συσσίτια, στα υπνωτήρια, στα κέντρα απεξάρτησης, στα κέντρα ημέρας κ.ά. “Κατά τη διάρκεια της βόλτας, οι οδηγοί -νυν και πρώην άστεγοι- θα δίνουν πληροφορίες για τις υπηρεσίες που παρέχει κάθε δομή, αλλά και πώς οι ίδιοι έχουν βιώσει ή βιώνουν τη ζωή στον δρόμο”
Από το Βανκούβερ στο Λονδίνο και από ένα παγκάκι που νοιάζεται στα καρφιά που στρέφονται ενάντια στους άστεγους… (Το εναρκτήριο χτύπημα της Unrest Urban Task Force του Περιοδικού)