ανεργία

Χρόνια τώρα γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί στην κοινωνία πως τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ αποτελούν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας.

H κυβέρνηση και ο ΟΑΕΔ, στην κατέυθυνση των οργανώσεων των εργοδοτών (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ κ.α.) αναπροσανατολίζουν τους πόρους των ΕΣΠΑ σε εκτεταμένα προγράμματα επιδότησης του ασφαλιστικού κόστους, προκειμένου οι τελευταίοι να κάνουν προσλήψεις. Ουσιαστικά πρόκειται για μια μορφή νομιμοποιημένης μαύρης εργασίας καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι διοχετεύονται στην αγορά, χωρίς η εργοδοσία να υποχρεώνεται να καταβάλλει εργοδοτικές εισφορές.

Αισιοδοξώ ότι αυτό το φλύαρο κείμενο επιβίωσης, με τις όποιες αδυναμίες του ως προς την πολιτική ανάλυση, θα μπορούσε να συμβάλει στην σκιαγράφηση της νέας πραγματικότητας που έρχεται. Δεν είναι τίποτα άλλο από την καταγραφή ακόμα μιας κραυγής αγωνίας. Βαθιά ανάσα, λίγο βρώμικο ψωμί και όλα θα πάνε καλά.

Τι άλλο από ανθρωποφαγικός θατσερισμός, είναι ο στιγματισμός του ίδιου του άνεργου με την επίρριψη σε αυτόν προσωπικά της ευθύνης για την κατάσταση της ανεργίας του;

Ο κατώτατος μισθός, τα συμβόλαια μηδενικών ωρών και οι διπλές βάρδιες από γραφεία προσωρινής απασχόλησης δεν πληρώνονται. Σίγουρα όχι αρκετά για να μπορείς να έχεις αξιοπρεπή στέγη στην πιο ακριβή αγορά σπιτιού στον πλανήτη.

Η πρωτοβουλία του δήμου Πάτρας να πορευτεί μέχρι την Αθήνα αποτελεί ήδη έναν σημαντικό σταθμό της αντίστασης του ελληνικού λαού στην εποχή των μνημονίων. Δείχνει, επίσης, τον καταλυτικό ρόλο που μπορούν να παίξουν οι τοπικές διοικήσεις, όταν βρίσκονται στα χέρια ανθρώπων με κοινωνικό όραμα και όχι συστημικών διαχειριστών.

“Συμβόλαια μηδενικών ωρών”, χωρίς καθορισμένο ωράριο και αμοιβή. Ο εργασιακός μεσαίωνας, δεν αποτελεί εφιάλτη μόνο για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Ένα παράδειγμα ελαστικής εργασιακής σχέσης μας έρχεται αυτή τη φορά από τη Μ. Βρετανία.