Μια ανθρωπιστική καταστροφή που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, πιθανόν χειρότερη από εκείνην του 2011 όταν 260.000 άνθρωποι πέθαναν από την πείνα στο Κέρας της Αφρικής, οι μισοί από τους οποίους ήταν παιδιά, «καθίσταται ταχέως μια αναπόφευκτη κατάσταση».
«(…)Οι συνθήκες μετανάστευσης των ανθρώπων μέσω της Μεσογείου δεν συγκρίνονται με την κατάσταση στη Λέσβο. Εδώ κανείς δεν φοράει σωσίβιο και σε κάθε φουσκωτή βάρκα στοιβάζονται 120-150 άνθρωποι. Τα σωσίβια που φαίνονται στις φωτογραφίες τα μοιράζουμε εμείς κατά την διάρκεια της διάσωσης. Στις ξύλινες βάρκες βάζουν γύρω στους 500-600 ανθρώπους κατανεμημένους με φρικτό τρόπο σε ράφια που έχει η βάρκα στο εσωτερικό της. Ο ένας πατάει το κεφάλι του άλλου, κάποιοι πεθαίνουν απο ασφυξία και ταξιδεύουν ζωντανοί μαζί με νεκρούς για ώρες.(…)»
O ρόλος της Κούβας στην Ανγκόλα αποτυπώνει τη διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που πολεμούν για την ελευθερία, την απελευθέρωση και τη δικαιοσύνη, την αντίσταση απέναντι στους εισβολείς και τους αποικιοκράτες και σε αυτούς που πολεμούν ενάντια στο δίκαιο, αυτούς που πολεμούν για να κατακτήσουν, να δημιουργήσουν αποικίες και να καταπιέσουν…
Ο καπιταλισμός, όχι μόνο προκαλεί πείνα στον πλανήτη,., αλλά κερδίζει και από τα θύματά του «μπουκώνοντάς» τα ανθυγιεινές τροφές. Το γεγονός ότι πρόκειται για μωρά και μικρά παιδιά, είναι προφανές πως δεν τον ενδιαφέρει στο ελάχιστο…
Ένα κορίτσι κάτω των 15 ετών παντρεύεται κάθε επτά δευτερόλεπτα στον πλανήτη, σύμφωνα με νέα έκθεση της οργάνωσης Save the Children, με αφορμή την σημερινή, Παγκόσμια Μέρα Κοριτσιού.
Τα κράτη – «πυλώνες» των «αξιών» της ΕΕ, εξοπλίζουν αντιδραστικά καθεστώτα που εμπλέκονται στην «αντιτρομοκρατική συμμαχία» της Δύσης και τους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, δημιουργώντας πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.
«Η Δύση του ουμανισμού έχει γίνει των κονκισταδόρες, των κατακτητών που θέλουν να συσσωρεύσουν ξανά πλούτο. Δεν ακουμπά πια στο Λόγο και τη διαφώτιση (…) Τώρα έχεις ξίφος, σφαγή, αρπαγή».