Είναι πολύ δύσκολο, αδιανόητα δύσκολο ίσως, να μάθεις σήμερα πώς ακριβώς, από ποιους ακριβώς, με τη βοήθεια ποιων ακριβώς, δολοφονήθηκε η «άγνωστος γυνή», που το νεκρό σώμα της πετάχτηκε «στον δρόμο» (ποιον δρόμο; ) στις 26 Ιουλίου 1944
«Δεν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και στηρίζω τις ελπίδες μου σε εσάς και σε άλλα άτομα καλής θέλησης και ηθικής, για να διασφαλίσω τη ζωή και την ακεραιότητά μου»
Η ανάδειξη Χάσπελ στη CIA και Πομπέο στο Στέητ Ντιπάρτμεντ μοιάζει να φέρνει ένα βήμα πιο κοντά το απολύτως αδιανόητο
44 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου η ιστορία είναι εδώ παρούσα και “ξέρει να μιλά”. Τα πεπραγμένα της επταετίας, οι φωνές της αντίστασης και της εξέγερσης είναι γύρω μας. Εδώ λίγα λόγια για την «ένδοξη» αίθουσα βασανιστηρίων.
«Με την κατάργηση νόμων που προστατεύουν από τα βασανιστήρια, η τουρκική κυβέρνηση έδωσε λευκή επιταγή στις αρχές οι οποίες τώρα μπορούν να βασανίζουν και να κακοποιούν τους κρατούμενους όπως τους αρέσει» λέει ο Χιούτζ Γουίλιαμσον, επικεφαλής της Human Rights Watch σε Ευρώπη και Ασία.
Τα βασανιστήρια περιλαμβάνουν ηλεκτροσόκ, χτυπήματα στο κεφάλι, χρήση σφυριού στο σώμα και απειλές για αφαίρεση της ζωής.
42 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου η ιστορία είναι εδώ παρούσα και “ξέρει να μιλά”. Τα πεπραγμένα της επταετίας, οι φωνές της αντίστασης και της εξέγερσης είναι γύρω μας. Εδώ λίγα λόγια για την «ένδοξη» αίθουσα βασανιστηρίων.