
«Ο χάρτινος χρόνος τελείωσε», του Γιάννη Καρπούζη
Το χαρτί μένει άγραφο, πάντα. Το χαρτί λυγίζει, ραγίζει, μυρίζει καμένη βροχή. Δεν είναι τοξική, χημική, είναι φτιαγμένη από το νερό που παλεύει για τον…
Το χαρτί μένει άγραφο, πάντα. Το χαρτί λυγίζει, ραγίζει, μυρίζει καμένη βροχή. Δεν είναι τοξική, χημική, είναι φτιαγμένη από το νερό που παλεύει για τον…
Έχουμε να κάνουμε με μια ταινία, μια ταινία με απόψεις των δημιουργών της για την ποίηση, για την εποχή μας, που έχει ως αναφορά τον Νίκο Καρούζο, την ποίηση του και την εποχή του. Κι αυτό είναι πραγματικά το σημαντικό. Είναι κάτι νέο. Όχι μια αποβαλσαμοποίηση του ποιητή. Θα το θέσω διαφορετικά: Δεν θέλω να μάθω π ο ι ο ς είναι ο Καρούζος αλλά γ ι α τ ί είναι ο Καρούζος.
Ακόμη μια, ποιητική αυτή την φορά, έκφραση της γενιάς μας, της γενιάς που την έχουν πάρει φαλάγγι οικονομικά και ταυτόχρονα αξιακά, ιδεολογικά και αισθητικά είναι γενιά που ωστόσο αμύνεται με πρόσημο επίθεσης.
“…η σιωπή δεν κατάγεται από την Κίνα η σιωπή / τη γλώσσα τη φασκιώνει με συντακτικό και κανόνες / αναπαύεται στα ανώμαλα ρήματα ερωτεύεται επιρρήματα…”
Στο πλαίσιο των εκδηλωσεων «Το 2017 για το 1917», θα πραγματοποιηθεί, στις 2 Δεκεμβρίου, ξενάγηση στην έκθεση Agit Prop ’17 και θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα «Φωτογραφία και Επανάσταση».
«Πέφτουμε, σηκωνόμαστε… μαζί με το ρυθμό των κινημάτων –άλλοτε επιβραδυνόμενοι και άλλοτε επιταχυνόμενοι- τρέχοντας μακριά από εμάς, από τους παλιούς εαυτούς μας, πηγαίνοντας προς εμάς»
Μία in situ φωτογραφική δράση σε διάλογο με το ιστορικό κτήριο Γκίνη του Πολυτεχνείου.
Μία in situ φωτογραφική δράση σε διάλογο με το ιστορικό κτήριο Γκίνη του Πολυτεχνείου.
Σε εξέλιξη βρίσκεται αυτές τις μέρες η έκθεση φωτογραφίας του Γιάννη Καρπούζη “The Parallel Crisis” στο Centro de Arte Alcobendas στη Μαδρίτη στα πλαίσια του φεστιβάλ PHotoEspaña 2016.