(after Olympics – before crisis) | Εγκαίνια 07.12
Η έκθεση διοργανώνεται σε συνεργασία με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και φιλοξενείται ταυτόχρονα στην ΑΣΚΤ και το State of Concept
Γιώργος Λάνθιμος
«The Favourite» του Γιώργου Λάνθιμου: χλευασμός της θλιβερής γελοιότητας της κάθε εξουσιαστικής κοινωνίας
Ο Λάνθιμος δημιούργησε με την τελευταία του ταινία την πιο ώριμη κινηματογραφική δουλειά του πάνω στο κυρίαρχο θέμα που τον απασχολεί μονίμως: Οι έννοιες της δύναμης, της ιδιοκτησίας (υλικών και ανθρώπων), της ταξικότητας και της εξουσιαστικότητας, αυτή την φορά χλευάζονται μέσα από την θλιβερή τους υπόσταση που καταδιώκουν ως σήμερα τις δυτικές κοινωνίες.
ΛΟΑΤΚΙ αναπαραστάσεις μέσα από πέντε ταινίες του 2018(συν μια του 2019)
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετά βήματα έτσι ώστε τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα να αποκτήσουν ορατότητα, ακόμα και αν αυτή περιορίζεται μπροστά από…
Η κρυφή γοητεία της ευρωπαϊκής μπουρζουαζίας μέσα από τα μάτια του σινεμά
Με τι επέλεξαν φέτος να ασχοληθούν σκηνοθέτες του ευρωπαϊκού σινεμά, όπως ο Γιώργος Λάνθιμος και ο Μίχαελ Χάνεκε και κυρίως τι σημαίνει αυτό για την εικόνα που έχει η κυρίαρχη τάξη για τον εαυτό της.
Τα μικρά μαθήματα του Αστακού για την Αγάπη
Σε μια συνέντευξη στο Blu-Rau / DVD για τον ‘Αστακό’, ο Λάνθιμος και ο Φιλίππου δηλώνουν ότι ήθελαν να κάνουν μια ταινία για την αγάπη. Μιλούν για την ιστορία αγάπης μεταξύ του David ( Colin Farrel) και της Μυωπικής Γυναίκας ( Rachel Weisz) με αρκετά ρομαντικούς όρους, όπως και το υπόλοιπο καστ. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι, ακόμη και εν μέσω όλης αυτής της θλίψης και του κυνισμού, η αγάπη και ο ρομαντισμός μπορούν ακόμα να ανθίσουν. Η ταινία απλώς υπενθυμίζει στο κοινό της, ότι πρέπει να προσεγγίσουν όλες τις σχέσεις με ορθάνοιχτα μάτια, αποδεχόμενοι τις παγίδες και την αλλοίωση που θα τις συνοδεύσουν.
Ο Αστακός, του Γιώργου Λάνθιμου: Ωριμάζοντας στη φόρμα, μα όχι και στο περιεχόμενο…
Με τον “Αστακό” ο Λάνθιμος αναπτύσσει τα στοιχεία που σε επίπεδο φόρμας ορίζουν το προσωπικό του ύφος. Ωστόσο, χρειάζεται στο μέλλον να απεμπλακεί από τις αβαθείς και σχηματικές προβληματικές, περικλείοντας στο κάδρο ένα σύνολο ιδεών που να μπορούν να ταράξουν τις νοητικές και συναισθηματικές ανάγκες του κοινού.