
«Γκιακ», του Δημοσθένη Παπαμάρκου
Το αίμα που χύνεται ζωή γίνεται. Το αίμα που χύνεται θυσία γίνεται. Το αίμα που χύνεται ουρλιαχτό γίνεται. Το αίμα που βάφει σώματα, πρόσωπα, χώματα,…
Το αίμα που χύνεται ζωή γίνεται. Το αίμα που χύνεται θυσία γίνεται. Το αίμα που χύνεται ουρλιαχτό γίνεται. Το αίμα που βάφει σώματα, πρόσωπα, χώματα,…
Η ομάδα θεάτρου CruX ολοκληρώνει τη θεατρική παράσταση «Και στ’ άγια αντάρτες» σε σκηνοθεσία Νίκης Σπανού.
Αφορμή για το έργο στάθηκαν η «Παραλογή» του Δημοσθένη Παπαμάρκου και το ποιήμα «Το παραμύθι του Αδάκρυτου» του Κωστή Παλαμά καθώς και η συγγένεια αυτών.
Στην αρβανίτικη διάλεκτο των ανθρώπων που “αφηγούνται” τα διηγήματα, «γκιακ» σημαίνει αίμα, αδελφικό αίμα, εκδίκηση, βεντέτα, φυλή. Ό,τι συνδέει τους “πρωταγωνιστές”, από το χωριό στο μέτωπο του πολέμου.