Ο ελληνικός εμφύλιος παραμένει ταμπού και, ταυτόχρονα, πεδίο ιδεολογικής χειραγώγησης της συλλογικής μνήμης, από την κυρίαρχη αφήγηση του αστικού κράτους, αν και το διαμόρφωσε. Στο οδοιπορικό αυτό, αποτυπώνονται τα υλικά σπαράγματα αυτού του έπους, στο βουνό όπου γράφτηκε ο ματωμένος επίλογός του.
Τέτοιες μέρες, τέλη του Μάη του 1949, ο Πωλ Ελυάρ, μέλος αντιπροσωπείας από εκπροσώπους της γαλλικής διανόησης και των κινημάτων ειρήνης, επισκέπτεται το Γενικό Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Φτάνει στο χωράφι, γράφει ένα σημείωμα, το διπλώνει, το βάζει πάνω στο μοναδικό δέντρο του χωραφιού και πάνω από το σημείωμα αποθέτει μια μεγάλη πέτρα (…) Το γεμάτο έρωτα, αγάπη και επαναστατική φλόγα σημείωμα κατέληγε ως εξής: «ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΩΣ ΝΙΚΗΤΕΣ!».