δίκη Χρυσής Αυγής

«(…) Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι μια πολιτική δολοφονία. Οι κατηγορούμενοι είναι όλοι έξω. Κυκλοφορούν στον ίδιο δρόμο, στον δρόμο που δολοφόνησαν τον Παύλο (…)».

Οι αλλεπάλληλες καθυστερήσεις, «παραλείψεις» και επιλεκτικές επισημάνσεις «ξεπλένουν» στην λήθη σταδιακά το αίμα από τα χέρια των ναζί

«Δεν θυμάμαι, δεν ξέρω, δεν γνωρίζω” από τον μάρτυρα Δ. Δημητράκο, που το βράδυ της δολοφονίας του Π. Φύσσα δούλευε στην καφετέρια “Κοράλλι”.

Στη δίκη της Χ.Α. κατέθεσε αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο της δολοφονίας του Π. Φύσσα. Ο αστυνομικός προσπάθησε να καταδείξει, προστατευόμενος και από την έδρα, ότι η αστυνομία δεν είχε καμία συνδρομή ή ανοχή στο γεγονός

Ο συγκεκριμένος χρυσαυγίτης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί απλά γελοίος, ωστόσο είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Φέρει μαζί με τους υπόλοιπους ακέραια την πολιτική ευθύνη των δολοφόνων τού Παύλου, του Σαχζάτ και άλλων θυμάτων της βίας τους.

Μόνο με εντολές της ηγεσίας οι επιθέσεις της νεοναζιστικής οργάνωσης.

“Στις 3 το πρωί πήγα στο παιδί μου (..) Όσοι νομίζουν ότι τον τρομάξανε, τους λέω ότι κοιμόταν, ήταν ένας άγγελος. Προσπάθησα να τον ζεστάνω..”