
Ντονμπάς: Δέκα χρόνια από την έναρξη ενός «ανύπαρκτου» εμφυλίου – Πέντε μύθοι και ένας ανοιχτός επίλογος
Ο πόλεμος, λοιπόν, στην Ουκρανία, δεν ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022. Ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2014.
Ο πόλεμος, λοιπόν, στην Ουκρανία, δεν ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022. Ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2014.
Μια καταπλητική, επαρκέστατη επιστημονικά, ιστορική σύνοψη ενός έπους και ένα λαμπρό, όσο και δραματικά σπανιότατο στις μέρες μας, παράδειγμα μαρξιστικής ιστοριογραφίας.
Ο ελληνικός εμφύλιος παραμένει ταμπού και, ταυτόχρονα, πεδίο ιδεολογικής χειραγώγησης της συλλογικής μνήμης, από την κυρίαρχη αφήγηση του αστικού κράτους, αν και το διαμόρφωσε. Στο οδοιπορικό αυτό, αποτυπώνονται τα υλικά σπαράγματα αυτού του έπους, στο βουνό όπου γράφτηκε ο ματωμένος επίλογός του.
Η μοναδική ταινία μυθοπλασίας του Κώστα Βρεττάκου, ενός ανήσυχου δημιουργού, που ανίχνευσε με αυτοπεποίθηση το ταλέντο του τόσο μέσα στις εικόνες και τους ήχους της Έβδομης Τέχνης όσο και στα στενά μονοπάτια της ποίησης, αλλά και στη φασματική ευρυχωρία της μνήμης μέσα από τη μυθιστορία.
Όσο βέβαιο είναι ότι πίσω από την δολοφονία του Πολκ δεν βρίσκεται ο Στακτόπουλος και το ΚΚΕ, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι το εμφυλιακό καθεστώς και οι Αμερικανο-βρετανοί «προστάτες» του ήταν οι μόνοι που δεν ήθελαν να ακουστεί η φωνή του ΔΣΕ εκτός Ελλάδας και μάλιστα από ένα μεγάλο αμερικανικό μέσο.
Η ύπαρξη μικρών ανταρτο-ομάδων επιβεβαιώνεται όχι μόνο από τις αποφάσεις των κομματικών οργάνων των ετών 1949-1951, αλλά και από τα ραδιοτηλεγραφήματα της ίδιας περιόδου που αντάλλασσε η ηγεσία μαζί τους.
Για μια δολοφονία «εκδίκηση εναντίον ενός από τους δημιουργούς της αντιφασιστικής αντίστασης στην ανατολική Ουκρανία», όπως λέει και ιδεολογικός του αντίπαλος
Όσο βέβαιο είναι ότι πίσω από την δολοφονία του Πολκ δεν βρίσκεται ο Στακτόπουλος και το ΚΚΕ, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι το εμφυλιακό καθεστώς και οι Αμερικανο-βρετανοί «προστάτες» του ήταν οι μόνοι που δεν ήθελαν να ακουστεί η φωνή του ΔΣΕ εκτός Ελλάδας και μάλιστα από ένα μεγάλο αμερικανικό μέσο.
Αυτή είναι η τραγική ιστορία των φαντάρων χωρίς όπλα, ενός θεσμού που εξυπηρετούσε όχι απλά στρατολογίες εμφυλιοπολεμικές, αλλά την ολοκληρωτική εξαφάνιση του προοδευτικού κινήματος, με βασανιστήρια που ξεπερνούσαν την ανθρώπινη αντοχή.
Ήταν 16 Νοεμβρίου 1989, στην έξαρση του πιο σκληρού εμφύλιου πολέμου στο Σαλβαδόρ και ο αυτοεξόριστος Γκαλάν δεν διστάζει να γράψει με κάθε λεπτομέρεια τα αληθινά συμβάντα αναφέροντας όλα τα ονόματα -αυτούς που διέταξαν την σφαγή και αυτούς που την διέπραξαν-.