Η άνοδος της αστικής τάξης συνέβη ταυτόχρονα σε Γαλλία και Αυστρία για διαφορετικούς μεν λόγους αλλά ως συνέχεια μιας κοινωνικής εξέλιξης γενικού χαρακτήρα και αποτέλεσε ένα από τα ουσιώδη χαρακτηριστικά στη Βιέννη στο πρώτο τρίτο του 19ου αιώνα. Οι πολύπλοκες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες ευνόησαν τη «βασιλεία των αστών» που συνέπεσε με την έναρξη της «βιομηχανικής εποχής».
Ντυμένος όχι με το τυπικό κοστούμι της διπλωματίας αλλά με την στρατιωτική του στολή, ο Τσε στην ιστορική του ομιλία στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1964, εξέφρασε τους καταφρονεμένους όλου του κόσμου, τους λαούς που καταδυναστεύονταν από τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού.
Την πίστη του στα ιδανικά και τις ιδέες του κομμουνισμού «μετάγγισε» ο ιστορικός ηγέτης της Κουβανέζικης Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, στην ομιλία του στο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας.
Ως «τέκνο» του μίσους για ό,τι κατέστρεφε την ζωή, το DADA εμφανίζεται στο ιστορικό – πολιτισμικό προσκήνιο σαν ένας πολύ ορεξάτος ταύρος μέσα στο καθεστωτικό υαλοπωλείο. Εκατό χρόνια μετά, η απελευθερωτική κραυγή του παραμένει τραγικά επίκαιρη.
Μια μικρή αναδρομή στο ζήτημα της Ελευθερίας στον Έρωτα, με αφορμή τη δημόσια συζήτηση –και τις αντιδράσεις- για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών.
Η επανάσταση είναι η “πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης”… Είναι η στιγμή του παρόντος όπου συμπυκνώνονται όλες οι χειραφετητικές στιγμές του παρελθόντος, η στιγμή που η αλληλοδιαδοχή της βαρβαρότητας διακόπτεται, και ο “Άγγελος της Ιστορίας” στρέφει το βλέμμα στο μέλλον.