Η Στεφανία Γουλιώτη τόλμησε με τις «Ευμενίδες» και πέτυχε. Ηθοποιός και σκηνοθέτρια στην παράσταση, συνεχίζει να δουλεύει για το θέατρο εδώ και χρόνια και να έρχεται αντιμέτωπη με τις προκλήσεις του
Η Σάρα Κέιν γράφει τις σκέψεις της για την ευθεία επαφή του θεάτρου με τις ανάγκες του κοινού σε διανοητικό, συναισθηματικό και σωματικό επίπεδο.
Στις 14 Aυγούστου 1956 Φλεβάρη του 1898 γεννήθηκε ο Μπέρντολτ Μπρεχτ. Ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς, από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου διεθνώς και από τους πιο αποτελεσματικούς διανοητές – θιασώτες του μαρξισμού.
Μια θεατρική παράσταση και ένας μεγάλος καθρέφτης που αντικατοπτρίζει σαρκαστικά τη ζοφερή πραγματικότητα. Από τις 3 Φεβρουαρίου 2015 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 στο Studio Μαυρομιχάλη.
Κορυφαία στιγμή της θεατρικής τέχνης και θεμελιώδες κείμενο του ευρωπαϊκού πνεύματος, ο Άμλετ αποτελεί πρόκληση για κάθε δημιουργό του θεάτρου. Ο Γιάννης Χουβαρδάς καταθέτει τη δική του ρηξικέλευθη ανάγνωση, στην πρώτη του συνεργασία με τη Στέγη
O Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας και λογοτέχνης Samuel Beckett απεβίωσε στις 22 Δεκεμβρίου 1989…
Η Ελλάδα της κρίσης είναι μια πραγματικότητα πέρα από μια είδηση στις οθόνες μας. Είναι αυτό που βιώνουμε ως μια αντίφαση στην καθημερινότητα και μας κάνει να μετεωριζόμαστε ανάμεσα στο “μαύρο φως” και την έξοδο από αυτό.
Η Ελλάδα της κρίσης είναι μια πραγματικότητα πέρα από μια είδηση στις οθόνες μας. Είναι αυτό που βιώνουμε ως μια αντίφαση στην καθημερινότητα και μας κάνει να μετεωριζόμαστε ανάμεσα στο “μαύρο φως” και την έξοδο από αυτό.
Στο Παρίσι του 12ου αιώνα, ο θεολόγος και φιλόσοφος Πέτρος Αβελάρδος και η μαθήτριά του Ελοΐζα Φυλμπέρ ερωτεύθηκαν, αψήφησαν μια ολόκληρη κοινωνία, σκανδάλισαν την Εκκλησία και πλήρωσαν για όλη τους τη ζωή το τίμημα ενός έρωτα που δεν χώρεσε στον καιρό του… Η αληθινή ιστορία του ριζοσπάστη φιλοσόφου και του έρωτά του, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου.
Ηθοποιός. Δάσκαλος. Ευγενής. Γενναιόδωρος. Έφηβος. Και άλλα πολλά. Η κάθε θεατρική “σεζόν” μας κάνει να ψάχνουμε το όνομά του να δούμε πού παίζει. Όχι τυχαία. Θέλουμε πάντα η σκηνή να γεμίζει από παρουσίες σαν τη δική του. Για να συνεχίζουμε να μιλάμε για θέατρο. Και για ζωή, με αξιοπρέπεια.