κριτική λογοτεχνίας

“Το πρωί που ήρθαν να μας πάρουν” της Τζανίν Ντι Τζιοβάνι

Η συγγραφέας συλλέγει σπαρακτικές ανθρώπινες ιστορίες και τις συλλέγει μέσα στα άγνωστα μονοπάτια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Η πολεμική ανταποκρίτρια εντοπίζει την ανθρωπιά που κρύβεται  αλλά δεν λιποτακτεί απέναντι στη βαρβαρότητα.

Αυτόπτης μάρτυρας σε χρόνια δίχως έλεος | Δυο εξαιρετικά αναγνώσματα

Δυο εξαιρετικά αναγνώσματα με αναφορές στην ίδια πάνω κάτω πολιτική περίοδο- μεσοπόλεμος με έμφαση στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και η ζωή λίγο πριν, κατά την διάρκεια και αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για δυο απελπισμένους κομμουνιστές σοβιετικούς πράκτορες.

Το βαθύτερο σημείο της παρακμής | “Στη σωφρονιστική αποικία” του Φραντς Κάφκα

Ο Κάφκα δεν ήταν ένας ακόμη μυθοπλάστης. Στην ουσία ήταν μέγας ανατόμος του “σώματος” της κοινωνίας. Η λογοτεχνία ήταν το μέσο για να “διαβάσει” και να καταλάβει τι συνέβαινε στον κόσμο.

Χίτλερ, από την αρχή ως το τέλος

Τον Αδόλφο Χίτλερ όσο κι αν νομίζεις πως τον γνωρίζεις, δεν τον γνωρίζεις παρά ελάχιστα. Το μνημειώδες και κλασικό, πια, έργο του Ian Kershaw, “Χίτλερ”, έρχεται για να αποκαταστήσει τη μεγάλη εικόνα.

Το παρελθόν μας προκαλεί (ό,τι χρώμα κι αν έχει) | Καρλ Αντερόλντ, “Κόκκινοι”

Είναι ο 20ος αιώνας, είναι η δικτατορία του προλεταριάτου, είναι η παλιννόστηση του καπιταλισμού, η κυριαρχία του ρεφορμισμού, οπορτουνισμού, η άνοδος του φασισμού, η πτώση του Τείχους, η επίθεση του συστήματος  στα λίγα κεκτημένα που έμειναν στην εργατική τάξη. Είναι το παρασκήνιο και προσκήνιο ενός βιβλίου. Είναι “επίθεση” αναμνήσεων”. Είναι οι “Κόκκινοι” του Καρλ Αντερόλντ.

Ασλί Ερντογάν: Μήτε κι η σιωπή είναι πια δική σου

Η Τουρκία διέπραξε ένα φοβερό έγκλημα. Δεν δολοφόνησε μονάχα αμάχους, δολοφόνησε αμάχους που κρατούσαν λευκές σημαίες· δεν δολοφόνησε μόνο παιδιά, δολοφόνησε και παιδιά τραυματισμένα που τα ασθενοφόρα προσπαθούσαν να τα μεταφέρουν στα νοσοκομεία· δεν έκαψε απλώς όσους τραυματίες στρίμωξε στα υπόγεια, αλλά και το καυχήθηκε… Απαγόρευσε, λιντσάρισε, φυλάκισε, πολιόρκησε με μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις και με τανκς, γάζωσε με τα τανκς και τα κανόνια της τη λέξη “Ειρήνη”.

Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ | Queer: Σπιράλ που σε παρασύρει

Το βιβλίο του Μπάροουζ είναι το μανιφέστο του Queer, των Queer και της Queer πραγματικότητας που ακόμη και σήμερα αρνούνται ορισμένοι να δουν και να αποδεχθούν. Ζητείται αποδοχή και ελπίδα και αν δεν βρεθούν στο διάολο όλοι, θα επιβιώσουμε (άλλη μια φορά).

Εντγκαρ Αλλαν Πόε, “Οι φόνοι της οδού Μοργκ” | Η αρχή του μυστηρίου

Ο Πόε δεν κάνει την αρχή του είδους “Αστυνομική ιστορία” (μόνο). Το έγκλημα είναι η αφορμή για να μάθουμε την αιτία, τον λόγο ύπαρξης (μας). “Οι φόνοι της οδού Μοργκ” έπρεπε να γραφτούν για να μάθουμε να ευλογούμε το μυστήριο, το γνωστό-άγνωστο που μας κινητοποιεί και στην ουσία μας ορίζει. Για πάντα…

Σταύρος Σταυρόπουλος | Πράξη εξαφάνισης

Ο έμπειρος ποιητής έχει καταφέρει να ορίσει ένα δικό του ύφος γραφής χωρίς να εκβιάζει τον εαυτό του. Στα ποιήματα του “ακούς” καθαρά τη φωνή του για τη μύχια επιθυμία ενός κόσμου που φοβάται να πέσει πάνω στο φως και το κοιτά από τη χαραμάδα του σκότους.

Ελεγεία για μια χαμένη Ευρώπη: ‘Υπόθεση αρχείου’

Το νέο μυθιστόρημα του Κλάουντιο Μάγκρις παρά την φαινομενικά δύσκολη πλοκή του παραμένει στο ύφος του συγγραφέα προσπαθώντας μέσα από την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και των εμμονών τους να επαναφέρει στο σήμερα την σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης.