Ο «θερισμός» των προσφυγικών ψυχών στην Μεσόγειο
Πάνω από 150 παιδιά πνίγηκαν στην Μεσόγειο από την αρχή του 2017 προσπαθώντας να γλιτώσουν από τον πόλεμο και την απόλυτη φτώχεια.
Πάνω από 150 παιδιά πνίγηκαν στην Μεσόγειο από την αρχή του 2017 προσπαθώντας να γλιτώσουν από τον πόλεμο και την απόλυτη φτώχεια.
«(…)Οι συνθήκες μετανάστευσης των ανθρώπων μέσω της Μεσογείου δεν συγκρίνονται με την κατάσταση στη Λέσβο. Εδώ κανείς δεν φοράει σωσίβιο και σε κάθε φουσκωτή βάρκα στοιβάζονται 120-150 άνθρωποι. Τα σωσίβια που φαίνονται στις φωτογραφίες τα μοιράζουμε εμείς κατά την διάρκεια της διάσωσης. Στις ξύλινες βάρκες βάζουν γύρω στους 500-600 ανθρώπους κατανεμημένους με φρικτό τρόπο σε ράφια που έχει η βάρκα στο εσωτερικό της. Ο ένας πατάει το κεφάλι του άλλου, κάποιοι πεθαίνουν απο ασφυξία και ταξιδεύουν ζωντανοί μαζί με νεκρούς για ώρες.(…)»
Η πρόταση της δημοκρατικής αυτονομίας στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου σήμερα, μέσα από την εμπειρία στις κουρδικές περιοχές αλλά και τα όσα εγχειρήματα έχουν γίνει στην Ελλάδα.
Αποκλεισμό και των μεσογειακών διαδρόμων, στα «πρότυπα» της «Βαλκανικής Οδού» ζητά ο Κουρτς, ανοίγοντας τον δρόμο για νέες εκατόμβες θυμάτων, αυτή την φορά και με την «βούλα» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ταυτόχρονα, προωθείται σχέδιο «φιλτραρίσματος» προσφύγων και μεταναστών χωρίς την «εμπλοκή» του ΟΗΕ.
Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα, ως προειδοποίηση κινδύνου για το ελληνικό νομοσχέδιο για τον αιγιαλό. Ή ως μια ζοφερή, δυστοπική εικόνα του ίδιου του μέλλοντός μας…