μετανάστευση

(μια) Κουβέντα με τον Δημήτρη Μυστακίδη

«Αυτός ο λαός για τι έχει να περηφανευτεί τα τελευταία εκατό χρόνια; Για το ΕΑΜ και για το ρεμπέτικο» και έτσι με συλλαμβάνει άμεσα. Διόλου υπερόπτης, σεμνά ειλικρινής. Είναι πρωί, πίνουμε καφέ και γνωριζόμαστε. Δεν φαίνεται καθόλου να βιάζεται. Μιλάμε για καμιά ώρα. Έχει κατέβει ήδη την προηγούμενη από την Θεσσαλονίκη και λίγο μετά θα πάει για τσίπουρο κάπου στον Πειραιά. Το βράδυ θα ανέβει στην σκηνή και θα ρεφάρει ρεμπέτικα. Αλλά δεν θα μείνει εκεί: Η μουσική μοιάζει ταυτόχρονα και μια αφορμή. «Η μουσική δεν είναι για να σε κάνει να ξεχνάς. Είναι για να σου θυμίζει»

Που πας ρε πατριώτη;

Η Μελίνα και ο Γιώργος µου στέλνουν εδώ και ένα εξάµηνο ηλεκτρονικά φιλιά από την Ολλανδία, όπου πήγαν για να βρουν την… τύχη τους. Δεν…

Λιθουανία: Η «εξαφάνιση» μιας χώρας…

Η τραγωδία που βιώνουν οι λαοί των κρατών που προέκυψαν από την Σοβιετική ‘Ενωση διαγράφεται «ανάγλυφα» στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής.