Θανάσης Βέγγος: Ενας «μανικός» καλλιτέχνης
«(…) Ο Βέγγος δε χρειάζεται σκηνοθέτη, τον έχει καταργήσει και, σε ένα σημείο, έχει μισοκαταργήσει τον σεναριογράφο. Και επιβάλλει αυτό που είναι. (…)».
Νίκος Κούνδουρος
Νίκος Κούνδουρος: Χαιρετίζοντας την άρνηση των στρατευμένων να συμμετάσχουν στο ΝΑΤΟϊκό μακελειό
«Αν η Ελλάδα κρατά αυτή τη στιγμή ένα ποσοστό από την περηφάνια που δικαιούται να έχει ένας λαός που κέρδισε τη δικιά του ελευθερία με πολύ αίμα και πολύ κόπο (…) αυτό οφείλεται σε ένα μεγάλο ποσοστό σ’ αυτό το μεγαλειώδες κίνημα αντίστασης που εκφράστηκε από την πρώτη στιγμή, με κάθε λογής μέσο που διαθέτει το άοπλο μέρος του λαού μας.».
Ο Κούνδουρος του Δράκου
Στα πρώτα του βήματα, ο Κούνδουρος αποτέλεσε μαζί με λίγους ακόμα κινηματογραφιστές (π.χ. Κακογιάννης) φωτεινές εξαιρέσεις της κινηματογραφικής γενιάς στην οποία άνηκαν, καθώς ανέπτυξαν μιας καλλιτεχνική ευαισθησία που ήρθε σε σύγκρουση με τον αισθητικό συντηρητισμό της επίσημης μεταπολεμικής τέχνης
Ν. Κούνδουρος: «Η απολογία του Θεόφιλου Τσάφου»
«Το έργο αποτελεί ιστορικό σχόλιο, μα συνάμα είναι διαχρονικό και επίκαιρο. Αναδεικνύει τις συνέπειες του φανατισμού, της ταύτισης με τον ολοκληρωτισμό, στον ψυχισμό ενός ανθρώπου, στην κοινωνία».
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος στον κινηματογράφο (μέρος Α’)
Μια αντιπροσωπευτική σταχυολόγηση των σημαντικότερων κινηματογραφικών εγγραφών (άλλοτε μυθοπλασία και άλλοτε ντοκιμαντέρ) που αναφέρονται στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο.
- Μαρία Κίτσου: «Να αποκατασταθεί η φήμη της Ελένης Παπαδάκη»
- «Ζιγκ ζαγκ στις νεραντζιές» της Ερσης Σωτηροπούλου
- Προς υπεράσπιση του Kusturica (ή του σινεμά ή του ανθρώπου ή της ζωής)
- Μάνος Δανέζης: «Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»
- Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ως γενικό σημείο αναφοράς (και γιατί θα ήθελαν να μην είναι)