ντανταϊσμός

Η ζαρντινιέρα και η αναπάντεχη αναβίωση του ντανταϊσμού

Η ζαρντινιέρα αποτελεί χρηστικότατο πεδίο άσκησης αισθητικής δραστηριότητας. Μοιάζει σαν να δημιουργήθηκαν γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, ενώ οι θιασώτες τους δεν φαίνεται να το κατανοούν καθόλου. Μοιάζει σαν δώρο προς την αγωνιζόμενη, ως πολιτικό υποκείμενο που αναπτύσσει παιχνιδιάρικα την αισθητική πλευρά του, μάζα. Η ύπαρξη της τεράστιας ζαρντινιέρας σε δημόσιο χώρο δημιουργεί μια συνθήκη και ένα γεγονός βαθιά πολιτικό: να αγκιτάρει ο λαός αέναα τις ανησυχίες, τις σκέψεις και τις προθέσεις του. Με άλλα λόγια, αυτό που δημιουργήθηκε με στόχο να αποτρέπει, μετατράπηκε σε μέσο απελευθέρωσης της έκφρασης.

Η φαντασία στην εξουσία: εξεγέρσεις και κινήματα του 20ου αιώνα

«Αν θες να είσαι ευτυχισμένος, που να πάρει ο διάλος, κρέμασε τον ιδιοκτήτη σου, κάνε κομμάτια τους παπάδες, που να πάρει ο διάολος, γκρέμισε τις εκκλησίες και ρίξε τον Θεούλη στα σκατά.»

Ντανταϊσμός: η αμφισβήτηση του δυτικού πολιτισμού

Τα πρωτοποριακά κινήματα τέχνης των αρχών του 20ου αιώνα έθεσαν τα θεμέλια για την ιδεολογική και πολιτική αμφισβήτηση του ατόμου. Το κίνημα του ντανταϊσμού στράφηκε ενάντια στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και τις πτυχές του, ως αποτέλεσμα των τραγικών συνεπειών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου