
Απ’ τα 5μηνα, στα 9μηνα & τους 5500 συμβασιούχους: Λύσεις στην ανεργία ή σύγχρονη σκλαβιά;
Χρόνια τώρα γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί στην κοινωνία πως τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ αποτελούν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας.
Χρόνια τώρα γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί στην κοινωνία πως τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ αποτελούν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας.
Η δύναμή μας βρίσκεται στην αλληλεγγύη και τη συναδελφικότητα! Είμαστε εργαζόμενοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και όχι ωφελούμενοι.
Ας μάθουν λοιπόν στην πιάτσα των Εξαρχείων και σε κάθε πιάτσα ότι υπάρχουν εργάτριες που δεν κοστολογούν την αξιοπρέπειά τους, πόσο μάλλον για 5 ευρώ την ώρα και μαύρα.
Για μια ακόμα φορά διαπιστώνουμε ότι οι εργαζόμενοι των ΝΠΙΔ ζουν σε μια γκρίζα ζώνη όπου τα εργασιακά τους δικαιώματα είναι αδιευκρίνιστα μέσα στο θολό νομικό πλαίσιο που διέπει τα ΝΠΙΔ.
H κυβέρνηση και ο ΟΑΕΔ, στην κατέυθυνση των οργανώσεων των εργοδοτών (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ κ.α.) αναπροσανατολίζουν τους πόρους των ΕΣΠΑ σε εκτεταμένα προγράμματα επιδότησης του ασφαλιστικού κόστους, προκειμένου οι τελευταίοι να κάνουν προσλήψεις. Ουσιαστικά πρόκειται για μια μορφή νομιμοποιημένης μαύρης εργασίας καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι διοχετεύονται στην αγορά, χωρίς η εργοδοσία να υποχρεώνεται να καταβάλλει εργοδοτικές εισφορές.
Αισιοδοξώ ότι αυτό το φλύαρο κείμενο επιβίωσης, με τις όποιες αδυναμίες του ως προς την πολιτική ανάλυση, θα μπορούσε να συμβάλει στην σκιαγράφηση της νέας πραγματικότητας που έρχεται. Δεν είναι τίποτα άλλο από την καταγραφή ακόμα μιας κραυγής αγωνίας. Βαθιά ανάσα, λίγο βρώμικο ψωμί και όλα θα πάνε καλά.
Εργατικές συλλογικότητες, σχήματα σε χώρους δουλειάς, εργατικές λέσχες, συλλογικότητες / συνελεύσεις και στέκια που δραστηριοποιούνται στη γειτονιά συνδιοργανώνουμε στις 13 και 14 Μαΐου, στην πλατεία Αυδή, διήμερο ενάντια στην επισφάλεια και την ανεργία με θεματικές συζητήσεις, workshop και πολιτιστικό πρόγραμμα.
Τι άλλο από ανθρωποφαγικός θατσερισμός, είναι ο στιγματισμός του ίδιου του άνεργου με την επίρριψη σε αυτόν προσωπικά της ευθύνης για την κατάσταση της ανεργίας του;
Οσο και αν η αστική στατιστική – διότι και η στατιστική έχει ταξικό πρόσημο – προσπαθεί να «μαγερέψει» τα στοιχεία και τα κριτήρια της ανεργίας, ώστε αυτή να εμφανίζεται «διαχειρίσιμη», η εφιαλτική κατάσταση δεν μπορεί να κρυφτεί.
Κατανοούμε, για άλλη μία φορά, ότι η “Ευρώπη των λαών” λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος. Μέσα από την “ευγενική” χορηγία κάποιων θέσεων, φέρνει τελικά με τον πιο ωμό τρόπο τον καινούργιο τύπο ελαστικής και προσωρινής εργασίας καθολικά.