Συρία: Πολεμικές ιαχές και ηχηρές (συνένοχες) σιωπές
Μοναδική βεβαιότητα η αναγκαιότητα ενός αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που θα αποτρέψει τους εμφανέστατους σχεδιασμούς διεύρυνσης της αιματοχυσίας
Μοναδική βεβαιότητα η αναγκαιότητα ενός αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που θα αποτρέψει τους εμφανέστατους σχεδιασμούς διεύρυνσης της αιματοχυσίας
Για πολλοστή φορά η ελληνική αντιπροσωπεία «ένιψε τα χείρας της» και «συμμορφώθηκε» με τις «δημοκρατικές αξίες» της ΕΕ
Ο ΟΗΕ παραμένει ανίσχυρος να βοηθήσει αποτελεσματικά τους πρόσφυγες, και έτσι αρκείται σε εκκλήσεις προς τους υπουργούς Εσωτερικών των πλούσιων κρατών της Ευρώπης, ελπίζοντας σε κάτι που η βόρεια Ευρώπη έχει ξεκαθαρίσει με την στάση της πως δεν θα κάνει.
Οι τεράστιοι αυτοί αριθμοί δείχνουν, για τον ανώτατο Επίτροπο των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες Filippo Grandi την απογοητευτική αποτυχία της διεθνούς διπλωματίας. «Ο κόσμος φαίνεται να αδυνατεί να κάνει ειρήνη» δήλωσε.
Τις τελευταίες 50 ημέρες ο Άνβερ, 31 χρόνων, Κούρδος από το Ιράν, έχει ξεκινήσει απεργία πείνας έξω από τα γραφεία της Ύπατης Αρμοστείας με αίτημα να μετεγκατασταθεί στον Καναδά. Η Υ.Α. αρνείται να του χορηγήσει το απαιτούμενο πιστοποιητικό για τη μετεγκατάστασή του
Συγκλονίζουν οι αποκαλύψεις από τα καταχωνιασμένα, μέχρι πρόσφατα, αρχεία του Ολοκαυτώματος στην Επιτροπή Εγκλημάτων Πολέμου του ΟΗΕ.
Είναι περισσότερο από προφανές πια ότι τα κριτήρια για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν σχετίζονται διόλου με τα ανθρώπινα δικαιώματα
Ο μέχρι στιγμής απολογισμός των νεκρών προσφύγων φέτος στη Μεσόγειο είναι ίδιος με αυτόν ολόκληρης της περυσινής χρονιάς, καθώς περισσότεροι από 3.740 άνθρωποι έχουν πνιγεί κατευθυνόμενοι προς την Ευρώπη και ενώ δεν έχουν έρθει ακόμη οι επικίνδυνοι μήνες του χειμώνα…
Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν προκάλεσε και καταστροφές, μερικά από τα οδυνηρά αποτελέσματα των οποίων, θα γίνουν ορατά σε ορισμένο βάθος χρόνου. Οπως το έθεσεο ΟΗΕ, «στο Αφγανιστάν δεν είναι υπερβολή να μιλάμε για μια χαμένη γενιά, που στερείται του δικαιώματος στην εκπαίδευση εξαιτίας του εκτοπισμού».
Οι γυναίκες μεταξύ 15 – 44 ετών αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από την βία σε βάρος τους από τους «συντρόφους» τους παρά από τον καρκίνο, τα τροχαία, τον πόλεμο ή ακόμη και την ελονοσία.