Ισραηλινός στρατός: License to kill και τυπικώς
Η κυβέρνηση Νετανιάχου προχώρησε σε επισημοποίηση και νομιμοποίηση μιας τακτικής που ούτως ή άλλως ακολουθούνταν εδώ και καιρό.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου προχώρησε σε επισημοποίηση και νομιμοποίηση μιας τακτικής που ούτως ή άλλως ακολουθούνταν εδώ και καιρό.
Τις τελευταίες ημέρες Παλαιστίνιοι διαδηλωτές συγκρούονται με Ισραηλινούς αστυνομικούς και στρατιώτες στην ανατολική Ιερουσαλήμ. Είναι η πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα, το 2000, που τόσο σκληρές και βίαιες συγκρούσεις σημαδεύουν τους εορτασμούς για το εβραϊκό νέο έτος.
Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015. Ο Αλί Νταουάμπσεχ, μόλις 18 μηνών, καίγεται ζωντανός μέσα στο σπίτι του στο χωριό Κφάρ Ντούμα της Δ. Όχθης
“Στο διεθνές δίκαιο υπάρχει η αρχή της αυτοάμυνας. Βάση αυτής της αρχής, όπως προβλέπει το δίκαιο σε όλο τον κόσμο, κανείς δεν θα σταθεί με σταυρωμένα χέρια, όταν κάποιος εισβάλλει στο χώρο του και του επιτίθεται”
Τον Μάιο έκλεισαν 67 χρόνια μετά την «Καταστροφή», ενώ τον Ιούλιο κλείνει 1 χρόνος από τις θηριωδίες του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. Με αφορμή τη συνέντευξη του Παλαιστίνιου Πρέσβη Μ. Τουμπάσι, θυμόμαστε πώς είναι η κατάσταση και αναρωτιόμαστε για την θέση της Ελλάδας μέσα σε αυτή.
Ένα καλάσνικοφ …πολλά τρυγόνια. Η πολιτική κρίση στο Ισραήλ, τα drones, ο αγώνας των Παλαιστινίων, ο “έρωτας” Αθήνας – Τελ Αβίβ, ο αυξανόμενος ελληνικός «αντισημιτισμός» και η αναμονή του «μεγάλου τρομοκρατικού χτυπήματος».
“Είναι καθήκον μου τόσο ως Εβραίος όσο και ως άνθρωπος να αρνηθώ αποφασιστικά να λάβω μέρος σε αυτόν το στρατό”. Ο ισραηλινός αρνητής στράτευσης μιλάει για την πολιτική του Ισραήλ και την στάση των Ισραηλινών πολιτών
Οι δρόμοι της Τουρκίας φλέγονται από την οργή και το αίμα των Κούρδων. Στην κουρδική πόλη Κομπάνι δίνεται μια από τις σκληρότερες πολιορκίες της σύγχρονης ιστορίας. Μια σκληρότατη μάχη με εξαιρετικά μεγάλη στρατηγική και συμβολική σημασία. Η Τουρκία παρακολουθεί ατάραχη. Και αυτό μας προβληματίζει…
Οι δρόμοι της Τουρκίας φλέγονται από την οργή και το αίμα των Κούρδων. Στην κουρδική πόλη Κομπάνι δίνεται μια από τις σκληρότερες πολιορκίες της σύγχρονης ιστορίας. Μια σκληρότατη μάχη με εξαιρετικά μεγάλη στρατηγική και συμβολική σημασία. Η Τουρκία παρακολουθεί ατάραχη. Και αυτό μας προβληματίζει…
Οι εκατέρωθεν εσωτερικές ρευστές ισορροπίες, το υπόβαθρο, οι περιφερειακές ανακατατάξεις και οι υδρογονάνθρακες ανάμεσα στις γραμμές. Η συμφωνία εκεχειρίας στη Γάζα δεν εμπεριέχει απλώς όλα εκείνα τα στοιχεία που ανά πάσα στιγμή την οδηγούν σε κατάρρευση. Πρόκειται για ένα αναγκαίο διάλειμμα, ένα μικρό κομμάτι από το παζλ του ευρύτερου σκληρού και αιματηρότατου ανταγωνισμού μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για αναδιανομή αγορών, πηγών και κερδών.