πολιτιστική κληρονομιά

Το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού και της «Ελληνικό ΑΕ» – για την επιχειρηματική «επέλαση» στο πρώην αεροδρόμιο – αντανακλά το «πνεύμα» των προηγούμενων μνημονίων που έχει υπογράψει το ίδιο υπουργείο τα τελευταία χρόνια.

Στην θέση των διαφόρων καταπατήσεων των προηγούμενων δεκαετιών από την απερχόμενη «φουρνιά» ιδιωτικών συμφερόντων, κυρίως των γνωστών «μαγαζιών» της παραλιακής, το αστικό κράτος ξεκίνησε την διαδικασία παραχώρησης της ακτογραμμής στα επιχειρηματικά συμφέροντα θηριώδους κλίμακας.

Το «Διάζωμα» αποτελεί ένα «διαμεσολαβητικό» «γρανάζι» στον μηχανισμό εμπορευματοποίησης του πολιτισμού, μεταξύ της Τοπικής Διοίκησης και του κεντρικού κράτους.

Η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια καταστροφική πολιτική για τον πολιτισμό των προηγούμενων. Και το κάνει, όπως φάνηκε από τα πρωθυπουργικά εγκώμια στον Νιάρχο, μην κρατώντας πλέον ούτε τα «αριστερά» της προσχήματα.

Την ικανοποίησή του για την ενσωμάτωση, στο νομοσχέδιο «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις», των τροποποιήσεων που πρότεινε εκφράζει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.

«(…) Οι διατάξεις του σχεδίου νόμου δεν θεωρούν την αποτροπή έμμεσης ή ακόμη και άμεσης βλάβης σε μνημεία ως στοιχείο που μπορεί να περιλαμβάνεται στην έννοια του δημοσίου συμφέροντος.»…

Το γεγονός ότι στην πρώτη του μορφή το Αρθρο 33 καταργούσε τον αρχαιολογικό νόμο εμπλέκοντας την περιφερειακή και τοπική διοίκηση στην διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς, χρησιμοποιώντας το σχετικό θεσμικό πλαίσιο του 2006, άσχετα αν άλλαξε στη πορεία με κάτι ακόμη χειρότερο, σημαίνει ότι αυτός ο δρόμος άνοιξε. Και είναι ζήτημα χρόνου να το ξαναβρούμε μπροστά μας.