Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας αχαλίνωτης ξενοφοβικής και ρατσιστικής υστερίας, υποκινούμενης από ευρύ φάσμα δεξιών, ακροδεξιών, φασιστικών δυνάμεων και συνεπικουρούμενης από τα κυρίαρχα…
Με την αναγκαία απόσταση που με χωρίζει από τον τόπο και το χρόνο ώστε να παραμένω στοιχειωδώς ψύχραιμος (βαριά κουβέντα θα ήταν η επιδίωξη «αντικειμενικότητας»),…
“Αν η Τουρκία και η Ελλάδα (ή η Ελλάδα και η Τουρκία) έχουν αποφασίσει να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο στον οικονομικό τους ανταγωνισμό καλό είναι να σταματήσουν να υπολογίζουν τους φαντάρους σε αυτό το παιχνίδι.”
Rethinking crisis, resistance and strategy – Διεθνές Μαρξιστικό συνέδριο στην Αθήνα
Κάλεσμα του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για απεργία και πορεία ενάντια στις αποφάσεις και τις πράξεις πλέον του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, καθώς οι εξώσεις ξεκίνησαν ήδη την 1η Απριλίου και πολλοί άνθρωποι έχουν βρεθεί στον δρόμο, χωρίς καμιά στήριξη
Ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε πρόγραμμα στέγασης, θεωρούμε πως πρόκειται για κρατική παρέμβαση που επιβάλλεται χωρίς καμία προπαρασκευαστική διαδικασία, με πρόφαση την «αποσυμφόρηση» των Κέντρων Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά, αναπαράγοντας τις ίδιες πρακτικές «έκτακτης ανάγκης» που εφαρμόστηκαν αναποτελεσματικά τα τελευταία χρόνια.
Τον Φεβρουάριο του 2017 γίνεται μια άτυπη Διάσκεψη στη Βιέννη των αρμόδιων για το προσφυγικό υπουργών Αυστρίας, Ελλάδας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Σλοβακίας, Τσεχίας, Κροατίας, Σλοβενίας, Σερβίας,…
Σε μία περίοδο στην οποία το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχει ενταχθεί σε μια αναισθητοποιημένη κανονικότητα που συνοδεύεται από εικόνες που αρχίζουν και τελειώνουν στην απεικόνιση των συμπτωμάτων, η έκθεση επιδιώκει να συμβάλει σε μια βαθύτερη μελέτη ενός ζητήματος ακόμα ανοιχτού, που έχει ως καθημερινό αποτέλεσμα τον θάνατο ή την ομηρία χιλιάδων ανθρώπων.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης, ακόμη μεγαλύτερο κλειδαμπάρωμα συνόρων, πιο ασφυκτικό αποκλεισμό και εγκλωβισμό αποφάσισε η ΕΕ για τους πρόσφυγες τα ξημερώματα της Παρασκευής, στην Σύνοδο Κορυφής.
Βλέπουμε τέντες, βλέπουμε και πάλι σωσίβια. Εντυπωσιακά πλάνα. Πιο εντυπωσιακά από όσο η ίδια η επαφή με τα αντικείμενα μελέτης προφανώς. Πόσοι από εμάς έχουμε ακουμπήσει ένα τέτοιο σωσίβιο; Πόσοι από εμάς έχουμε δει από απόσταση δυο μέτρων ένα πνιγμένο βρέφος; Δεν ξέρω κατά πόσο θα μας έκανε αυτή η επαφή εντύπωση ή θα μας προκαλούσε στην τελική ναυτία –μια υγιής αντίδραση μπρος στην βία του θανάτου-… Η τέχνη συχνά έχει μια εμμονή: θέτει το στυλ και την φόρμα πάνω από την ουσία. Κοινωνική, πολιτική, ψυχολογική, ηθική.