Δύο χρόνια μετά, όλοι οι δολοφόνοι – αφεντικά και αστυνομικοί – κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητα σκορπούν το ρατσιστικό τους δηλητήριο εις βάρος του δολοφονημένου αδερφού μας και του κινήματος αλληλεγγύης.
Ξέρουμε πως στη θέση της Ελένης, της Έλενας, της Γιούλας, του Ζακ, του Πετρίτ και τόσων άλλων, θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε από μας, και αν δεν παλέψουμε θα υπάρξουν κι άλλες.
Αυτό που δεν της αναγνώρισε ήταν ότι βρισκόταν σε άμυνα. Αυτό που δεν της αναγνώρισε ήταν ότι η 22χρονη και η 17χρονη φίλη της ήταν δυο υποψήφια θύματα βιασμού. Αυτό που δεν αναγνώρισε είναι ότι υπήρξε απόπειρα βιασμού.
Εκείνη τη στιγμή, έπαψα να αισθάνομαι ελεύθερος. Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα ότι κάποιοι προσπάθησαν να μου στερήσουν το αυτονόητο δικαίωμα να ειμαι αυτός που θέλω να είμαι, να ντύνομαι όπως θέλω. Να βγαίνω με την παρέα μου, να περνάω καλά και να επιστρέφω ασφαλής σπίτι μου. Εκείνη τη στιγμή η ελευθερία μου δεν ήταν αυτονόητη, εκείνη τη στιγμή έπρεπε να παλέψω και να ματώσω για να συνεχίσω να μπορώ να έχω κάτι αυτονόητο.
“Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Καβάλας οι δυο άντρες, ηλικίας 35 και 29 ετών, τα «καλά παιδιά» σύμφωνα με την τοπική κοινωνία, που σύμφωνα με το κατηγορητήριο τον Φεβρουάριο του 2015 βίασαν μια 21χρονη φοιτήτρια από την Ξάνθη.
Την Πέμπτη 23 Φλεβάρη, οι συλλογικότητες του Χιπ-χοπ καφενέ και του Φύλου Συκής διοργανώνουν ένα βιωματικό εργαστήρι με διαδραστικά παιχνίδια και δραστηριότητες ως προσπάθεια να προσεγγίσει το ζήτημα του σεξισμού με έναν διαφορετικό και άμεσο τρόπο
Τους καιρούς αυτούς που η ομοφοβία προελαύνει και που τίθεται από το βήμα της Βουλής το ερώτημα αν δικαιούται να είναι καθηγητής κάποιος ανεξαρτήτως σεξουαλικής ταυτότητας και σεξουαλικού προσανατολισμού ας θυμηθούμε ένα από καρδιάς κείμενο επί του θέματος…
Αναδημοσιεύουμε ορισμένες απόψεις της Christine Delphy σχετικά με τη μαντίλα στη Γαλλία και τα ευρύτερα ζητήματα που ανοίγονται, θεωρώντας ότι, παρόλο που τα παρακάτω γράφτηκαν πριν αρκετά χρόνια, σήμερα αποτελούν μια εξαιρετικά γόνιμη βάση συζήτησης αναφορικά με τια γεγονότα και τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών.
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή ένα κομμάτι του ΛΕΞ, καλώς, ξανάνοιξε η κουβέντα περί σεξισμού και ομοφοβίας στο ελληνικό χιπ-χοπ και κατά πόσο πρέπει να είναι δεδομένα, ανεκτά ή επιλήψιμα σε βαθμό απομόνωσης αυτά του τα στοιχεία…
Η γυναίκα που προσφέρει την αυτοεικόνα της δεν περιέχει την ηδονοβλεψία του ανδρικού βλέμματος, έχει αποδεσμευτεί από αυτό κι αυτή η χειραφέτηση φαίνεται δεν αρέσει, δεν πουλάει.