Ο Κάφκα δεν ήταν ένας ακόμη μυθοπλάστης. Στην ουσία ήταν μέγας ανατόμος του “σώματος” της κοινωνίας. Η λογοτεχνία ήταν το μέσο για να “διαβάσει” και να καταλάβει τι συνέβαινε στον κόσμο.
“Το γεγονός ότι εντοπίζετε τον εξευτελισμό με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, αυτό είναι εξάλλου το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπω όλα όσα με αφορούν μέχρι τώρα. Παρατηρήστε πόσο υποδουλωμένο είναι, με κάθε δυνατό τρόπο, σε αυτόν τον εξευτελισμό! Προς διασάφηση αυτού του τελευταίου διηγήματος, θέλω να προσθέσω ότι δεν είναι μόνο εξευτελιστικό, ότι εξευτελιστική είναι σε μεγάλο βαθμό η γενική χρονική συγκυρία και ιδιαίτερα η προσωπική μου συγκυρία ήταν και είναι πολύ εξευτελιστική, και ειδικά η δική μου ακόμη περισσότερο από ό,τι η γενική”. γράφει ο Κάφκα στον εκδότη του και έτσι αναγνωρίζονται τα στοιχεία που τον έκαναν να συγγράψει τούτο το βιβλίο.