Φασισμός

(μια) Κουβέντα με τον Δημήτρη Μυστακίδη

«Αυτός ο λαός για τι έχει να περηφανευτεί τα τελευταία εκατό χρόνια; Για το ΕΑΜ και για το ρεμπέτικο» και έτσι με συλλαμβάνει άμεσα. Διόλου υπερόπτης, σεμνά ειλικρινής. Είναι πρωί, πίνουμε καφέ και γνωριζόμαστε. Δεν φαίνεται καθόλου να βιάζεται. Μιλάμε για καμιά ώρα. Έχει κατέβει ήδη την προηγούμενη από την Θεσσαλονίκη και λίγο μετά θα πάει για τσίπουρο κάπου στον Πειραιά. Το βράδυ θα ανέβει στην σκηνή και θα ρεφάρει ρεμπέτικα. Αλλά δεν θα μείνει εκεί: Η μουσική μοιάζει ταυτόχρονα και μια αφορμή. «Η μουσική δεν είναι για να σε κάνει να ξεχνάς. Είναι για να σου θυμίζει»

Ο Αμβρόσιος και τα πρότυπα της ζωής του

Τα… θεάρεστα λόγια του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Αμβρόσιου, έδωσαν τον δικό τους τόνο στο πανηγύρι που συνέβηκε την Κυριακή με το συλλαλητήριο για το “μακεδονικό” ζήτημα.

(Ενάντια στην) μυθοποίηση του ναζισμού

Ένα κινηματογραφικό έργο λοιπόν, το να προωθεί, το να δημιουργεί την εικόνα μιας Βέρμαχτ και των SS ως κάτι το επιβλητικό που πρέπει να το κοιτάζουμε με δέος σημαίνει αυτομάτως πως αποδέχεται την αισθητική της Ρίφενσταλ, του Γκέμπελς και του Χίτλερ. Γιατί αυτό ακριβώς επιζητούσαν και θέλανε να πετύχουνε και οι ίδιοι οι ναζί. Να θεωρηθούν από τους λαούς του κόσμου άτρωτοι, θεοί, υπερήρωες, υποκείμενα λατρείας, υποκείμενα δόξας και δικαιωματικοί φορείς της παγκόσμιας καταπίεσης.

Brawl in cell block 99 | Φασίζουσα κατρακύλα… στο κινηματογράφο

Αυτή η ταινία είναι φασισμός: όπως ο ήρωας που ηρωοποιείται έτσι και ο σκηνοθέτης που τον δημιουργεί. Ο κινηματογράφος στην χειρότερη κατρακύλα του. Άψογο αφηγηματικό στυλ για ένα απαράδεκτο (με κάθε κυριολεξία) ιδεολογικό περιεχόμενο.

Τrump: Θεωρία των δύο άκρων made in USA

«Επιτέθηκαν ο ένας στον άλλο με ρόπαλα… ήταν ένα τρομακτικό θέαμα» είπε σε δημοσιογράφους ο Τραμπ απαντώντας σε ερωτήσεις στην είσοδο του πύργου Τραμπ, προτού συμπληρώσει ότι οι αριστεροί διαδηλωτές «όρμησαν με τη βία κι επιτέθηκαν στην άλλη πλευρά».