
Σώπασε επιτέλους, Μαρία Αντουανέτα! [Για τη σύγκρουση στο Πανεπιστήμιο]
Η εγκατάλειψη της φιλελεύθερης μετριοπάθειας των «μεταρρυθμιστών», το πανεπιστήμιο που θέλουνε να διαμορφώσουν και οι πραγματικοί τους φόβοι.
Η εγκατάλειψη της φιλελεύθερης μετριοπάθειας των «μεταρρυθμιστών», το πανεπιστήμιο που θέλουνε να διαμορφώσουν και οι πραγματικοί τους φόβοι.
Στην αντεπίθεση έχουν περάσει -όπως φαίνεται- οι φοιτητές κλιμακώνοντας τις δράσεις τους μετά τις κινητοποιήσεις της επετείου του Πολυτεχνείου. Ανησυχούν ανάμεσα στα άλλα για την κατάσταση υποχρηματοδότησης, απολύσεων, μειώσεων προσωπικού, ανεπάρκεια υλικών δομών κ.α. Και το έδειξαν με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο.
Στην αντεπίθεση έχουν περάσει -όπως φαίνεται- οι φοιτητές κλιμακώνοντας τις δράσεις τους μετά τις κινητοποιήσεις της επετείου του Πολυτεχνείου. Ανησυχούν ανάμεσα στα άλλα για την κατάσταση υποχρηματοδότησης, απολύσεων, μειώσεων προσωπικού, ανεπάρκεια υλικών δομών κ.α. Και το έδειξαν με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο.
Ένα μικρό αφιέρωμα για μια μεγάλη σύγκρουση. O λόγος θα δοθεί κυρίως στους πρωταγωνιστές, που παρουσιάζονται ως τρομοκράτες, φασίστες και εξωγήινοι, ώστε να μας εκθέσουν τη δική τους σκοπιά.
“Και ας μας λένε τρελούς που δεν αποδεχόμαστε ότι μια ζωή θα ζούμε έτσι. Τρελούς λέγανε και όσους πολέμησαν τους ναζί, τρελούς λέγανε και όσους κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο. Εμείς μπορεί να μην είμαστε καθηγητές αλλά αυτή την ιστορία τη μαθαίνουμε καλά.”