
“Το εξεγερμένο σώμα κάνει ένα σάλτο μορτάλε, για τη ζωή”- Συνέντευξη με τον Σάββα Στρούμπο
Οι πρώτες κουβέντες μας με τον Σάββα Στρούμπο ήταν για το κείμενο του Félix Guattari Για να τελειώνουμε με τη σφαγή του σώματος, καθώς υπήρξε η…
Οι πρώτες κουβέντες μας με τον Σάββα Στρούμπο ήταν για το κείμενο του Félix Guattari Για να τελειώνουμε με τη σφαγή του σώματος, καθώς υπήρξε η…
“Το Κτίσμα” του Κάφκα έχει κάτι το μεταφυσικό, βιβλικό. Η αρχή της δημιουργίας, ο απόλυτος δημιουργός, ο πρώτος κίνδυνος που σε κάνει να αμφιβάλεις για τη δημιουργία, για το δημιούργημα. Το ζώο-αφηγητής όταν αντιλαμβάνεται τον ήχο σφυρίγματος, καταρρέει. Ο,τι νόμιζε πως ήξερε ακυρώνεται. Πάνω απ’ όλα η κυριότητα του κτίσματος, το μεγαλύτερο επίτευγμα του. Ο Κάφκα είναι η σταθερά, το σημείο απ’ όπου περνούν άπειρες ευθείες.
Ο Κάφκα δεν ήταν ένας ακόμη μυθοπλάστης. Στην ουσία ήταν μέγας ανατόμος του “σώματος” της κοινωνίας. Η λογοτεχνία ήταν το μέσο για να “διαβάσει” και να καταλάβει τι συνέβαινε στον κόσμο.
“Το γεγονός ότι εντοπίζετε τον εξευτελισμό με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, αυτό είναι εξάλλου το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπω όλα όσα με αφορούν μέχρι τώρα. Παρατηρήστε πόσο υποδουλωμένο είναι, με κάθε δυνατό τρόπο, σε αυτόν τον εξευτελισμό! Προς διασάφηση αυτού του τελευταίου διηγήματος, θέλω να προσθέσω ότι δεν είναι μόνο εξευτελιστικό, ότι εξευτελιστική είναι σε μεγάλο βαθμό η γενική χρονική συγκυρία και ιδιαίτερα η προσωπική μου συγκυρία ήταν και είναι πολύ εξευτελιστική, και ειδικά η δική μου ακόμη περισσότερο από ό,τι η γενική”. γράφει ο Κάφκα στον εκδότη του και έτσι αναγνωρίζονται τα στοιχεία που τον έκαναν να συγγράψει τούτο το βιβλίο.
Η επιλογή του Κάφκα να μεταμορφώσει τον ήρωά του σε έντομο είναι προκλητική. Η μορφή του εντόμου αντανακλά την αμφισβήτηση των σταθερών της κοινωνίας, της οικογένειας, των εργασιακών σχέσεων. Ο Κάφκα θυσιάζει τον Γκρέγκορ για να εκθέσει άπαντες
Για πολλούς το μυθιστόρημα αυτό είναι μια απόκοσμη προ-επιστημονική αναφορά στα ψυχολογικά τρικ που χρησιμοποίησαν μετέπειτα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.