“Ανατομία κόρης”

Ανατομία κόρης, της Μαρίας Φακίνου

Η “Ανατομία κόρης” χαρακτηρίζεται από λιτό, λυρικό λόγο. Πειθαρχημένα λόγια και μια αφήγηση που ισορροπεί ανάμεσα στο συναίσθημα και την ψυχρή λογική. Οι σελίδες του βιβλίου είναι σαν διαδοχικά στοπ καρέ που κρατάνε τη έκρηξη της στιγμής και την ωρίμανση του χρόνου.