«Ησυχα να πας», της Ούρσουλας Φωσκόλου
Ο τίτλος σε προτρέπει, σε οδηγεί και σε προετοιμάζει. Αθόρυβα, ήρεμα και με το ελάχιστο βάρος να πας πέρα από την καρδιά του σκότους. Δεν…
εκδ. Κίχλη
«Κόκκινα φύλλα», του Ουίλλιαμ Φώκνερ
Τα κόκκινα φύλλα δεν ξέρεις πότε και πώς θα πέσουν, ποια μέρα του φθινοπώρου θα ναι και αν θα φυσήξει άνεμος έντονος και άκαρδος. Τα…
«Οι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί», της Αγγελικής Πεχλιβάνη
Το τελευταίο (;) ποίημα και ένα (αποσπασμένο) κομμάτι του, αυτή είναι η αρχή γι’ αυτό το κείμενο. Θα σέρνω τις ξεχειλωμένες μνήμες/της μάνας μου και…
«Πετρούπολη», του Αντρέι Μπέλυ
Το μυθιστόρημα ξεκινά και μας χαιρετά: Εξοχότατοι, ευγενέστατοι, εντιμότατοι και πολίτες! Η προσφώνηση μας δείχνει τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία αυτού του άχρονου και απερίγραπτου…
«Νο 13», του Βάλτερ Μπένγιαμιν
Το καλλιτέχνημα και τα αποσιωπητικά. Το δημιούργημα αιωρείται στο αχανές πεδίο του χρόνου και διαρκώς προσαρμόζεται στις συνθήκες που βρίσκει. Η παρατήρηση αυτού γίνεται διάλογος…
«Η Ομορφάσχημη» του Νίκου Καχτίτση
Τα τραύματα μας θυμίζουν ότι το παρελθόν είναι ζωντανό, αλλά λίγο-λίγο ροκανίζουν τη μνήμη! Ύπουλα και αθόρυβα το βίωμα κατακερματίζεται και τα στίγματα του αυτονομούνται.
- «Σημειώσεις από το υπόγειο», του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
- «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»: Ιστορία μιας φράσης
- 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Για έναν αιχμηρό κινηματογράφο
- Ντονμπάς: Δέκα χρόνια από την έναρξη ενός «ανύπαρκτου» εμφυλίου – Πέντε μύθοι και ένας ανοιχτός επίλογος
- «Συνάδελφοι ηρωικοί οικοδόμοι»: Ένα συγκλονιστικό φιλμικό μάθημα σύγχρονης ιστορίας και ιστορικού υλισμού, σε λιγότερο από μία ώρα