Με ύφος δωρικό, μακριά από συναισθηματισμούς και γλαφυρές περιγραφές ο Irvine Welsh γράφει ένα βιβλίο για το πιο σκοτεινό και καταπιεσμένο πάθος του ανθρώπου, τη βία και τη μάχη που δίνει ο καθένας να το εξισορροπήσει με τη λογική και την αγάπη.
«Lust for Li…» CUT! Όχι, δεν πάει μάλλον, έτσι. Τα nineties πέρασαν, είμαστε σε άλλον αιώνα και όποιος περιμένει μια επανάληψη για ικανοποίηση της φιλμικής του νοσταλγίας, απλά να το ξεχάσει. Ο Danny Boyle δεν πέφτει στην μεθοδευμένη λούμπα της εμπορικής εκμετάλλευσης, μα δομεί εκ νέου μια ιστορία χωρίς να απομακρύνεται διόλου από την αρχική βάση. Είτε έτσι (1996), είτε αλλιώς (2017), οι ταινίες προβάλλουν την ευρωπαϊκή πραγματικότητα σε πλάνα realpolitic. Γιατί είτε με ηρωίνες… είτε όχι, η μόλυνση από τον κοινωνικό βόθρο συνεχίζεται. Choose life ακούμε, αλλά τελικά τι ακριβώς δικαιούμαστε να διαλέξουμε;
“Choose a life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose life. But why would I want to do a thing like that?”…