Joshua Oppenheimer

1965: Η Ινδονησία ένας σιωπηρός μαζικός τάφος 1.000.000 κομμουνιστών και το σινεμά μάρτυρας και δικαστής

«Κάποιος να σκοτώνει είναι απαγορευμένο. Επομένως, όλοι οι δολοφόνοι τιμωρούνται εκτός και αν δολοφονούν μαζικά και με τον ήχο των σαλπίγγων» είχε σημειώσει ο Βολταίρος στις μπροστά σελίδες της Ιστορίας και αυτή έρχεται κάθε φορά να επιβεβαιώσει αυτό το κοινωνικό συμπέρασμα, που παραμένει αμετάβλητο. Η μαζική εξόντωση είναι μια πολιτικώς ορθή εξουσιαστική πρακτική όσων κοινωνιών βασίζονται στον ανταγωνισμό και την προάσπιση της ατομικής ιδιοκτησίας. Στην Ινδονησία δολοφονήθηκαν εν μια νυκτί 1.000.000 κομμουνιστές και δυο από τα σπουδαιότερα ντοκιμαντέρ στην ιστορία του κινηματογράφου παίζουν τον ρόλο του λαϊκού δικαστηρίου και της εκδίκησης της Ιστορίας. Το “The Act Of Killing” και το “The Look of Silence”, δεν κάνουν διόλου μια ιστορική καταγραφή, αλλά μια μελέτη – που αποτελεί πλέον αναφορά – της μαζικής εξόντωσης ως act και όπλο του κράτους και ως πειθάρχηση, αλλοτρίωση και μετάλλαξη του αξιακού και ηθικού κώδικα ενός λαού.